دعوای تنفیذ (اثبات) وصیت نامه عادی؛ قابلیت یا عدم قابلیت استماع

آیا دعوای تنفیذ وصیت نامه ای که بر خلاف تشریفات مقرر در قانون امور حسبی تنظیم شده باشد (وصیت نامه عادی)، قابل استماع است؟ پاسخ به این پرسش از این حیث اهمیت دارد که از یک سو، بر اساس ماده ۲۹۱ قانون امور حسبی، وصیتی که بدون در نظر گرفتن تشریفات مقرر در این قانون انشاء شود، در هیچ یک از مراجع رسمی قابل پذیرش نیست و از سوی دیگر، با تحولات پس از وضع قانون امور حسبی اعم از نظریات شورای نگهبان و اصلاحات قانون مدنی، احتمال بی اعتباری مقرره فوق مطرح می شود. در مقام پاسخ به این پرسش، این مقاله با روش کتابخانه ای قصد دارد با مطالعه یک دادنامه جدید الصدور از یکی از محاکم حقوقی شهر تهران، این فرضیه را اثبات کند که پس از تحولات مزبور نیز دعوای تنفیذ وصیت نامه عادی، قابل استماع نمی باشد؛ چرا که اولا، نظریات شورای نگهبان، توانایی تجویز استماع چنین دعوایی را ندارد و ثانیا، اصلاحات قانون مدنی در باب ادله اثبات دعوا و تعدیل اعتبار حداکثری اسناد نیز نمی تواند وضعیت مستحکم قانون امور حسبی را دچار تغییر و تحول کند.

کلیدواژه ها:

وصیت نامه ، تنفیذ ، تنظیم ، قانون امور حسبی ، شورای نگهبان