تطبیق حقیقت مرگ و انواع آن از نظر فلاسفه الهی و قرآن با سطح هوشیاری انسان

مقدمه: یکی از معماهای جهان هستی در طول تاریخ حیات بشر، حقیقت و ماهیت مرگ بوده و هنوز نیز به طور کامل و مشخص، برای بشر حل نگردیده است آنچه در این مقاله در صدد بیان آن هستیم، نگاهی مقایسه ای به حقیقت مرگ در بین فلاسفه الهی، بویژه فلاسفه مسلمان و همچنین تطبیق آن، با دیدگاه های پزشکی امروز از واقعه مرگ می باشدروش تحقیق: ما در این مقاله سعی خواهیم نمود که حالتهایی که در انسان، در مواقع و شرایط مختلف، اختیارا یا اجبارا حاصل می شود را با تحلیل عقلی بررسی کنیم.یافته ها: از قدیم مادیون، حقیقت مرگ را خرابی جسم می دانستند و معتقد بودند که هر نوع خللی که به اجزاء رئیسه بدن، وارد شود، انسان می میرد این مساله در تمام موجودات زنده صادق است ، واز طرفی الهیون، حقیقت مرگ را به هم خوردن رابطه روح و بدن دانسته و معتقدند که روح و بدن مانند دو موجود متباین بالذات که هر کدام متعلق به عالمی متفاوت از یکدیگر است ، در کنار هم زندگی می کنند ولی وقتی زمان جدایی فرا رسد و یا نتوانند حوائج یکدیگر را رفع کنند اختیارا یا اجبارا از هم مفارقت می کنند و هرکدام به اصل خودشان برمی گردند، اگر چه غالب حکمای الهی، شرط و علت معده این جدایی را، اکثرا خرابی یا فرسودگی بدن، مطرح می کردند و مرگها را در انسان، به مرگ اختیاری و مرگ غیر اختیاری تقسیم گردیده است، و قرآن کریم مراتب مرگ غیر اختیاری که از خواب شروع می شود و به مرگ حتمی ختم می شود را نیز به نحوه تعامل و میزان ارتباط روح و بدن که در قرآن به آن "امساک" و "ارسال" گفته شده است تعبیر نموده است. نتیجه: خواب، بیهوشی، کما، و مرگ مغزی در حقیقت به میزان و کمیت تعامل روح و بدن برمی گردد که علت معده آن نوعی دگرگونی در جسم است و به نظر می رسد از نظر پزشکی همان ضریب هوشیاری فرد است که وقتی به درجه خاصی رسید عناوین فوق به آن، اطلاق می شود که از حد خاصی که بگذرد از نظر پزشکی به آن مرگ می گویند، که مجوز پیوند اعضاء نیز داده می شود.

کلیدواژه ها:

مرگ ، رابطه روح و بدن ، فلسفه های الهی ، مرگ اختیاری ، مرگ غیر اختیاری