مقایسه تجربیات نزدیک به مرگ و جدا کردن عرفانی روح از بدن

مقدمه: تجربه نزدیک به مرگ از موضوعات جدید و قابل توجه در پزشکی و فلسفه است. میان این تجربه و تجربه بیرون بردن اختیاری روح از بدن در عرفان عملی، تشابهات و تفاوتهایی وجود دارد که فهم آنها می تواند به درک بهتر از مفهوم مرگ منجر شود و همچنین باعث رویکرد عقلانی تری نسبت به بیمارانی که به دلایل مختلف مشرف به مرگ هستند یا مرگ بالینی آنها اعلام شده است می باشد. روش تحقیق: روش کتابخانه ای و آماری و دقت عقلی.یافته ها: مرگ به معنای قطع موقت یا دائم حس و ادراک جسمانی و حرکت جسمانی ارادی است . به این خاطر هر دو نوع تجربه را می توان در اقسام مرگ طبقه بندی کرد. هر دو تجربه مرتبط با عالم روح و ادراکات آن هستند. در هر دو، شخصیت فرد خارج از بدن است و آگاهی و ادراکات او بی نیاز از ابزار حواس ظاهری عمل می کند.تجربه گر خودش را زنده می یابد و تجربیاتی از آرامش،سرخوشی، ملاقات با شخصیتهایی نورانی را تجربه می کند که می تواند تاثیرات عمیق و پایداری بر روحیات فرد تجربه کننده داشته باشند.در عین حال تفاوتهایی هم میان این دو نوع تجربه از مرگ وجود دارد. مهمترین آنها اختیاری بودن مرگ اختیاری عرفانی، تفاوت در سطح و عمق ادراکات، مقصد و مقصود از مرگ اختیاری ، تکرار پذیر بودن و تداوم نسبی آن است . علاوه بر این تجربه مرگ اختیاری عرفانی فقط با مقدمات فراوانی از تعلیم و پاکسازی روحی و ریاضت و برای افراد بسیار خاصی از اهل عرفان اتفاق می افتد. نتیجه: تجربیات نزدیک به مرگ با تجربه خلع بدن عرفانی تشابهان زیادی دارد ؛ هرچند از جهاتی مثل اختیاری بودن خلع بدن عرفانی و عمق آن متفاوت می باشند.

کلیدواژه ها:

تجربه نزدیک به مرگ ، خلع بدن عرفانی ، مرگ بالینی ، مرگ مغزی