پدیده ی NDE و فیزیک کوانتومی

مقدمه : تجربه کنندگان NDE نه الزاما به شکلی نظری بلکه غالبا در یک دریافت کاملا شهودی، متوجه میشوند که جهان با آنچه توسط فیزیک کلاسیک و زیست شناسی کلاسیک مغز تفسیر میشود در تفاوت و حتی تضادی آشکار قرار میگیرد. بنابراین یک ذهن فلسفی و پرسشگر، همواره متمایل به دانستن اصول علمی و چهارچوبهای فراگیرتر و جدیدتری نسبت به فیزیک و مکانیک کلاسیک جهت توجیه و تفسیر چنین رخدادها و تجربیات غیر خطی و متعالی خواهد بود.روش تحقیق: روش این تحقیق از جهتی که به گزارش تجربه گران مربوط است اسنادی و از جهتی که به فیزیک جدید مربوط است آزمایشگاهی است.یافته ها:در این مقاله ابتدا با دسته بندی چندین مولفه ی پر تکرار که غالبا از مشروح گزارشات تحقیق شده و راستی آزمایش شده از تجربه گران نزدیک به مرگ جمع آوری شده اند آشنا میشویم. سپس با تغییر رویکرد از فیزیک کلاسیک به مهمترین شاخه های موجود در فیزیک جدید از قبیل اصل برهم نهی کوانتومی، جهان هولوگرافیک، کرمچاله ها، در هم تنیدگی کوانتومی، فرضیه نسبیت خاص و عام اینشتین، نظریه ابر ریسمانهای کوانتومی، جهانهای موازی و انرژی تاریک و ماده تاریک، به توجیه و مشابهت یابی گزارشات فوق الذکر با شاخه های فیزیک در عصر حاضر میپردازیم.نتیجه : تجربیات نزدیک به مرگ با توجه به فیزیک نوین از جهاتی که به زمان و مکان نسبیتی مربوط می شود قابل توضیح می باشد. همچنین در مقاله حاضر سعی شد به عمده اثرات کوانتومی که مشابهت فراوانی با تجربیات خارج از بدن و همچنین نزدیک به مرگ دارند پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

پدیده ی NDE ، فیزیک کوانتومی ، فرضیه نسبیت ، فیزیک جدید