بررسی کاربرد مقیاس تجربه نزدیک به مرگ گریسون در مطالعات روانشناختی و پزشکی

مقدمه: تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs) رویدادهای ادراکی آگاهانه هستند که در برخوردهای نزدیک با مرگ یا موقعیت های غیر تهدید کننده زندگی رخ می دهند و اغلب شامل عناصر معنوی و عرفانی نیز می باشد. از آن جهت که این تجربه بر روی زندگی بسیاری از افراد تاثیر گذاشته است، ابزار و سنجشی جهت تعیین شدت و ویژگی های تجربیات نزدیک به مرگ لازم می باشد، هدف از این مطالعه معرفی یکی از ابزار هایی است که درتحقیقات تجربیات نزدیک به مرگ استفاده می گردد.مواد و روش ها : در این مطالعه روش ها و ابزار سنجش تجربیات نزدیک به مرگ به روش مطالعه ی مروری مورد بررسی قرار گرفته است، مستندات از پایگاه های مطالعاتی PubMed،Scopus، Science Direct و موتور جستجو Google Scholar در بازه ی زمانی ۲۰۲۱ الی ۲۰۲۳ بازیابی شد که پس از غربالگری متن کامل ۱۰ مقاله بررسی و به مطالعه وارد شده است.یافته ها: مقیاس تجربه نزدیک به مرگ گریسون، که توسط بروس گریسون در دهه ۱۹۸۰ میلادی توسعه یافت، ابزاری بنیادین برای ارزیابی شدت و ویژگی های تجربیات نزدیک به مرگ (NDE) به شمار می رود. این مقیاس شامل ۱۶ آیتم می باشد که عناصر مختلف تجربه NDE از قبیل تغییرات شناختی، احساسی، ماوراءالطبیعی و مرزی مرگ را می سنجد. هر آیتم با توجه به شدت تجربه های فردی امتیازبندی می گردد، که این امکان را به محققین و پزشکان می دهد تا یک تحلیل دقیق و معتبر از عمق و تاثیر این تجربیات استثنایی بر روی دهندگان این تجربه ها ارائه دهند.نتیجه گیری را اضافه کننتیجه گیری: ارزیابی تجربیات نزدیک به مرگ می توانند شامل اجزای متفاوتی باشند که علاوه بر تاثیرات روان شناختی تاثیرات دراز مدتی بر رفتار و نگرش های فردی نیز دارد. استفاده از مقیاس گریسون این احتمال را فراهم آورده است که به طور دقیق تری تجربیات پیچیده نزدیک به مرگ بررسی و تجزیه و تحلیل شود.

کلیدواژه ها:

مقیاس گریسون ، تجربه نزدیک به مرگ ، تحلیل روانشناختی ، پژوهش پزشکی