بازسنجی تورم ساختارها در آموزش عالی ایران؛ مطالعه ی موردی دانشگاه تهران

ارزیابی مدیریت آموزشی ،یکی از حوزههای اصلی موردتوجه در حکمرانی آموزش عالی است . یکی از مهم ترین جنبه هایی که الگوهای گوناگون مدیریت آموزشی بر آن موثر می افتد، مسئله ی ساختارها در دانشگاه و نظام آموزش عالی است . تمرکز بر مدیریت ساختارها از حائز اهمیت ترین زمینه های پژوهشی در مطالعات دانشگاه به شمار می رود . نحوهی کاهش یا افزایش ساختارها در آموزش عالی ، حاکی از الگوهای کلان مدیریتی در این حیطه خواهد بود. در این پژوهش ، مسئله ی گسترش غیرمعمول و بدون رویه ی ساختارهای دانشگاهی ، تحت عنوان تورم ساختارها و در مورد دانشگاه تهران موردمطالعه قرار می گیرد. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی خود، فهرستی از عوامل منجر به تورم ساختارها در دانشگاه تهران را بررسی کرده و درنهایت ،در تلاش است تا آسیب های ناشی از این الگوی مدیریتی را مورد مداقه قرار دهد. نتیجه آنکه اگر گسترش ساختارها بدون توجه به یک الگوی کلان از گسترش آموزش عالی رخ بدهد، منجر به آسیب هایی علیه ساختار کلی و اهداف اصلی آموزش عالی خواهد شد که این پژوهش ، به این آسیب ها نظر انداخته و کوشیده است پیشنهادهایی در جهت اصلاح این شیوهی مدیریتی پیش نهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، دانشگاه تهران ، آموزش عالی ، حکمرانی علم و فناوری ، تورم ساختارها.