بررسی ابعاد انسانی پایداری اجتماعی برکیفیت زندگی در شهرکهای مسکونی نمونه موردی: شهرک امید ، شهرک شهید بهشتی

سیرروندآپارتمان نشینی به عنوان مهمترین تحول فرایند شهرنشینی تحت تاثیرپیشرفت های صنعتی ازدیادجمعیت تولید شیوه های معماری نوین و توسعه عمودی بوده که به شکل امروزی درامده است تسریع درتولید و انبوه سازی دربسیاری ازمواقع سبب توجه به کمیت و غفلت ازکیفیت شده است و قراردادن کیفیت دردرجه دوم اهمیت ازبین رفتن رضایتمندی و ایجادکسالت روحی و جسمی استفاده کنندگاهن ازمسکن وافت کیفیت زندگی را سبب گردیده است این درحالیست که علل ایجادمجتمع های مسکونی عواملی چون برقراری امنیت بهره گیری ازامکانات بیشتروبهتر کاهش هزینه ها امکان لذت بردن اززندگی جمعی و عواملی ازاین دست است که مگی زیرمجموعه اصول پایداری درتقسیمات پایداری اجتماعی می باشند و درصورت رعایت این اصول بهداشتن جامعه پایدار نزدیک خواهیم شد دراینمقاله به بررسی ابعاد انسانی فاکتورهای پایداری اجتماعی بردو مورد ازشهرکهای مسکونی تهران پرداخته شده است برای دستیابی به نتایج علاوه برمطالعات کتابخانه ای ازتحقیق میدانی و برای تحلیل ازمطالعات پیمایشی با پرسشنامه استفاده شده است