نقش آموزش و پرورش معماری در توسعه پایدار و ارتقای سیمای شهرهای تاریخی

شهرهای تاریخی به عنوان نماد هویت فرهنگی و تمدن هر جامعه ای، از ارزش های بی بدیلی برخوردارند. بااین حال، این شهرها با چالش هایی همچون فرسودگی بافت، تغییرات ناموزون و فشارهای ناشی از زندگی مدرن مواجه هستند. آموزش و پرورش معماری می تواند نقشی اساسی در توسعه پایدار و ارتقای سیمای این شهرها ایفا کند. این مقاله به بررسی اهمیت آموزش معماری در حفظ اصالت و ارزش های فرهنگی شهرهای تاریخی پرداخته و رویکردهایی نوآورانه برای بازآفرینی و توسعه پایدار ارائه می دهد. همچنین، نقش پرورش معماران آگاه در ایجاد تعادل میان حفاظت از میراث فرهنگی و پاسخ گویی به نیازهای معاصر مورد تحلیل قرار گرفته است. در پایان، چالش ها و راهکارهای پیش روی آموزش معماری در این زمینه بررسی شده و نمونه های موفق جهانی و چشم انداز آینده مورد بحث قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که آموزش تخصصی و میان رشته ای در معماری، در کنار افزایش آگاهی عمومی، می تواند به حفظ هویت و پایداری شهرهای تاریخی کمک شایانی کند

کلیدواژه ها:

هویت فرهنگی ، پرورش معمار ، توسعه ، سیمای شهری