بررسی مقایسه ای میزان اهمیت و توجه به آموزش دوره ابتدایی در کشور های ایران و چین و الزامات آموزش در مقطع ابتدایی

آموزش دوره ابتدایی به عنوان یکی از ارکان اساسی نظام های آموزشی، نقش حیاتی در توسعه فردی و اجتماعی کودکان ایفا می کند. این مقاله به بررسی مقایسه ای میزان اهمیت و توجه به آموزش ابتدایی در دو کشور ایران و چین می پردازد و چالش ها و الزامات لازم برای بهبود این حوزه را تحلیل می کند. چین به عنوان یکی از قدرت های اقتصادی نوظهور، با سرمایه گذاری های کلان و اجرای سیاست های آموزشی جامع، توانسته است کیفیت آموزش ابتدایی را به طور چشمگیری ارتقاء دهد. این کشور با تمرکز بر فناوری های نوین و برنامه های آموزشی مدرن، نتایج مثبتی در آزمون های بین المللی مانند PISA به دست آورده است. در مقابل، ایران با چالش های متعددی در حوزه آموزش ابتدایی مواجه است. نابرابری های منطقه ای، کمبود منابع مالی و محتوای آموزشی نامناسب از جمله مشکلاتی هستند که مانع از تحقق اهداف آموزشی در کشور می شوند. افزایش منابع مالی، بازنگری در محتوای آموزشی، آموزش معلمان و توجه به نابرابری های آموزشی از جمله این الزامات هستند. نتایج این بررسی نشان می دهد که برای ارتقاء کیفیت آموزش ابتدایی در ایران، نیاز به برنامه ریزی دقیق و اقدامات هماهنگ در سطح ملی وجود دارد. با یادگیری از تجارب موفق چین و تطبیق آن با نیازهای خاص ایران، می توان به بهبود وضعیت آموزش ابتدایی و در نهایت، توسعه پایدار و آینده ای روشن تر برای کودکان ایرانی دست یافت.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، سیستم آموزشی ، کشور ایران ، کشور چین ، توسعه پایدار