بررسی فقهی و حقوقی آثار ناشی از ولایت در تجویز ازدواج

در میان پیوندهای اعتباری، تنها نهادی که جلوه ای ویژه در میان سایر نهادها دارد عقد نکاح است. علقه ای که شالوده آن را عشق و عاطفه بنا می کند، بقاء آن را پیوستگی دلها و پیوند قلبها تضمین می کند .با مراجعه به آیات و روایات و فتاوای فقها می توان نوعی محدودیت اراده و منع از آزادی در عمل را نسبت به زنان مشاهده کرد. به این معنی که زن باید برخی اعمال و رفتارهای خود را با اذن و اجازه ی شخص دیگری انجام دهد. آن شخص در قبل از ازدواج پدر و جد پدری اوست. در فقه، در خصوص وجود ولایت در نکاح باکره رشیده اختلاف نظر وجود دارد این اختلاف نظر از آن رو است که عده ای در این مورد قائل به عدم صحت نکاح بدون اذن ولی شده اند و عده ای بین باکره و غیر آن و نیز صغیر و رشید تفکیک قائل شده اند . در همین اولین گام است که بحث ولی و نقش او در ازدواج مطرح می گردد. بحث ولایت و تجویز در نکاح از مباحث اختلاف بر انگیز در حقوق خانواده است که حد و قلمرو آن همواره با مباحث زیادی همراه بوده است. در همین راستا پژوهش پیش رو در صدد آن است که با روش نظری- توصیفی به بررسی جایگاه ولایت در تجویز نکاح بپردازد. نتایج پژوهش بیانگر این موضوع است که مبنای فقهی این موضوع را می توان روایات، اجماع، سیره عقلاو سیره متشرعه دانست البته به تمامی این مبانی ایراد وارد شده است و مبنای حقوقی آن نیز ماده۱۰۴۳ قانون مدنی می باشد. همچنین نتایج بیانگر این موضوع است که در صورت نکاح بدون اذن مشهور فقها قائل به بطلان این عقد می باشند هر چند عده ای دیگر عقد را صحیح می دانند و عده ای نیز حد میانه را مدنظر قرار داده اند موضعی که قانون نیز از آن پیروی کرده است.

کلیدواژه ها:

نکاح ، ولایت ، تجویز ، صغیر