نگاهی فقهی و حقوقی به اصول و قواعد مهریه و نفقه زوجه

همانطور که می دانیم از حقوق زوجه مهریه و نفقه و اجرت المثل است. مهریه یا به شکل کهن تر آن، کابین به مالی گفته می شود که مرد در هنگام وقوع عقد نکاح اسلامی به زن خود می پردازد یا مکلف به پرداخت آن می شود. مهریه واژه عربی و کابین واژه ای فارسی است. براساس فلسفه اولیه تعیین مهریه، مهر نوعی هدیه، پیشکش، نحله، اعطای بدون عوض و از روی صداقت (صداق) به صورت نقدی با تاکید بر معادل و ویژگی معنوی و فرامادی آن بوده است. قرآن مهر زن را «صداق» نامیده است، از آن جهت که پرداخت آن نشان صدق ادعای مرد در عشق و علاقه به همسرش است. در کنار مهریه رکن مالی دیگری که در عقد نکاح برای زوجه وجود دارد حق نفقه است. طبق قانون مدنی نفقه شامل همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن می شود مثل مسکن، پوشاک، غذا، اثاثیه منزل و هزینه های درمان و حتی خادم البته در صورتی که زن عادت به داشتن خادم داشته باشد و یا به واسطه مریضی نیاز به آن داشته باشد. موارد ذکر شده در این ماده حصری نیست و به عنوان مثال ذکر شده است. قاعده کلی این است که حقوق زوجه شامل همه نیازهای متعارف و متناسب با شآن زن است. با توجه به اهمیت موضوع در این مقاله قصد داریم به نگاهی فقهی و حقوقی به اصول و قواعد مهریه و نفقه زوجه بپردازیم.

کلیدواژه ها:

نکاح ، نفقه ، مهریه ، طلاق ، حقوق مالی زوجه ، تمکین ، صداق ، منفق ، استطاعت مالی زوج