کارکرد رسانه ای تصنیف های عامیانه سیاسی و اجتماعی در عصر قاجاریه، دوره پیشامشروطه

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1

فایل این مقاله در 40 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_CGLMO-12-59_004

تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403

چکیده مقاله:

پژوهش در حوزه های مختلف فرهنگ سیاسی عامه در تاریخ ایران از اهمیت درخور اعتنایی برخوردار است. گروه های حاکم، در روایت خود از وضع موجود، همواره مدعی آبادانی کشور و رضایت رعایا بودند. عامه مردم باید این روایت را به چالش می کشیدند و روایت خود را با هم ترازانشان به اشتراک می گذاشتند. اما این کنش، نیازمند رسانه بود، رسانه ای که مصون از نظارت ارباب قدرت باشد. آنچه توده های مردم در اختیار داشتند قالب های مختلف فرهنگ عامه بود. چگونگی بهره گیری توده از این قالب ها و انتخاب برخی از آن ها به عنوان ابزاری برای اطلاع رسانی نکته درخور توجهی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. پرسش اینجاست که در دوره پیشامشروطه در عصر قاجاریه تصنیف های عامیانه چگونه قابلیت رسانه ای می یافتند و رسانه تصنیف در مواجهه عامه مردم با نخبگان حاکم، چگونه کارکرد سیاسی پیدا می کرد؟ فرضیه ما این است که آهنگین بودن تصنیف ها، وزن های کوتاه آن ها، طنزآمیز بودن و سادگی تعابیر و توصیفات، به خاطر سپردن آن ها را تسهیل و مخاطبان را به انتقال آن ها تشویق می کرد و سرعت انتشار آن ها نیز بیشتر می شد. از سویی شفاهی بودن این رسانه امکان مشاهده بازخورد و عکس العمل را برای گوینده فراهم می کرد. مخاطبان نیز می توانستند تغییرات دلخواه خود را در عبارات یا مضامین ایجاد کنند که به این ترتیب به یک رسانه تعاملی تبدیل می شد. در کنشگری سیاسی عامه، ترانه و تصنیف به علت شفاهی بودن از سانسور می گریخت و ناقض اطلاعاتی را که نخبگان حاکم از رسانه های خود پراکنده می کردند منتشر و پیوندهای افقی را بین توده ها تقویت می کرد. از سوی دیگر، امکان تغییر و دستکاری در مضامین و عبارات تصنیف، وجهی دموکراتیک به این رسانه می بخشید. رسانه تصنیف کارکرد اعطای جایگاه اجتماعی و تحکیم هنجارهای اجتماعی را همچون هر رسانه دیگری دارا بود که توده های مردم در تقابل با گروه های حاکم از آن بهره می بردند. روش پژوهش توصیفی تبیینی با استفاده از داده های درجه اول از عصر قاجاریه است که به صورت کتابخانه ای گردآوری شده اند. پیش از این پژوهش مستقلی درباره کارکردهای رسانه ای تصنیف در حیات سیاسی عامه در دوره قاجاریه، عصر پیشامشروطه انجام نشده است.

نویسندگان

مهدی میرکیایی

Associate Professor, Department of History, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Aryanpour, Y.(۲۰۰۸). From Saba to Nima. Zavar ...
  • Bamdad, M. (۱۹۸۴). Biography of Iranian elites. Zavar ...
  • Briggs, A. (۲۰۰۵). A social history of the media : ...
  • Browne, E. (۱۸۹۰). A year amangst the persians (translated into ...
  • Brugsch, H. (۱۸۶۱). Journey of the imperial Prussian embassy to ...
  • Crone, P. (۲۰۰۳). Pre-industrial societies (translated into Farsi by M. ...
  • Farqani, M. (۲۰۰۳). An introduction to traditional communication in Iran. ...
  • Fazel, S. (۲۰۰۰). Ballad writing in Persian literature. Howzeh Honari ...
  • Gobino, J. (۱۹۸۸). Three years in Iran (translated into Farsi ...
  • Gorji, M. (۲۰۱۷). Bahar style and skill in ballads. Persian ...
  • Homayoni, S. (۲۰۰۰). Fars local songs. Persian Studies Foundation ...
  • Kasakovski, V. (۱۹۶۰). Memoirs of Colonel Kasakovsky (translated into Farsi ...
  • Kazemi, B. (۲۰۰۱). National identity in the songs of Iranian ...
  • Laughey, D. (۲۰۰۷). Key themes in media theory (translated into ...
  • Mallah, H. (۱۹۸۸). Linking music and poetry. Faza ...
  • McQuail, D. (۱۹۸۱). Communication models for the study of mass ...
  • Mohajerizadeh, G. (۲۰۱۰). The stylistic features of the ballad. Month ...
  • Mohsenian Rad, M. (۲۰۱۱). Passive audiences or selective people on ...
  • Mohsenian Rad, M. (۲۰۱۹). Media studies. Samt ...
  • Mostofi, A. (۱۹۹۸). The description of my life or the ...
  • Panahi Semnani, A. (۲۰۰۲). Iranian national songs. Hirmand ...
  • Panahi Semnani, A. (۲۰۰۵). History in songs. Pejvak Keyvan ...
  • Polak, J. (۱۹۸۹). Persia the country and its inhabitants (translated ...
  • Qasemi, F. (۲۰۰۱). Iranian press in the ۲۰th century. Qesseh ...
  • Salour, Q. (۱۹۹۵). Memoirs of Eyno-Saltaneh. Asatir ...
  • Scott, J. (۱۹۹۰). Domination and the arts of resistance : ...
  • Serena, C. (۱۹۸۴). People and rituals in Iran (translated into ...
  • Shamlou, A. (۱۹۹۹). Ketabe Kouche. Mazyar ...
  • Zhoukovski, V. (۲۰۰۳). Iranian folk ballad. Asatir ...
  • آرین پور، ی. (۱۳۸۷). از صبا تا نیما. ج۱ و ...
  • اسکات، ج. (۱۹۹۰). سلطه و هنر مقاومت: روایت های نهانی. ...
  • بامداد، م. (۱۳۶۳). شرح حال رجال ایران. ج۱ و ۳. ...
  • براون، ا. (۱۸۹۰). یک سال در میان ایرانیان. ترجمه مانی ...
  • بروگش، ه. (۱۸۶۲). سفری به دربار سلطان صاحب قران. ج۲. ...
  • بریگز، آ. (۲۰۰۵). تاریخ اجتماعی رسانه ها؛ از گوتنبرگ تا ...
  • پناهی سمنانی، م.ا. (۱۳۸۱). ترانه های ملی ایران: سیری در ...
  • پناهی سمنانی، م. (۱۳۸۴). تاریخ در ترانه. تهران: پژواک کیوان ...
  • پولاک، ی. (۱۸۶۵). سفرنامه پولاک (ایران و ایرانیان). ترجمه ک. ...
  • ژوکوفسکی، و. (۱۹۰۳). ترانه های عامیانه ایران در عصر قاجاری. ...
  • سالور، ق. (۱۳۷۴). روزنامه خاطرات عین السلطنه. ج۲. به کوشش ...
  • سرنا، ک. (۱۸۸۳). آدم ها و آئین ها در ایران؛ ...
  • شاملو، ا. (۱۳۷۷). کتاب کوچه. ج۱. تهران: مازیار ...
  • فاضل، س. (۱۳۷۹). تصنیف سرایی در ادب فارسی. تهران: حوزه ...
  • فرقانی، م. (۱۳۸۲). درآمدی بر ارتباطات سنتی در ایران. تهران: ...
  • قاسمی، ف. (۱۳۸۰). مطبوعات ایران در قرن بیستم. تهران: قصه ...
  • کاساکوفسکی، و. (۱۹۶۰). خاطرات کلنل کاساکوفسکی. ترجمه ع. قلی جلی ...
  • کاظمی، ب. (۱۳۸۰). هویت ملی در ترانه های اقوام ایرانی. ...
  • کرون، پ. (۲۰۰۳). جامعه های ماقبل صنعتی. ترجمه م. جعفری ...
  • گرجی، م. (۱۳۹۶). سبک و شگرد بهار در تصنیف سرایی. ...
  • گوبینو، ژ. (۱۳۶۷). سفرنامه کنت دو گوبینو یا سه سال ...
  • لافی، د. (۲۰۰۷). موضوعات کلیدی در نظریه رسانه ها. ترجمه ...
  • محسنیان راد، م. (۱۳۹۹). رسانه شناسی. تهران: سمت ...
  • محسنیان راد، م. (۱۳۹۰). مخاطبان منفعل یا افراد گزینشگر آن ...
  • مستوفی، ع. (۱۳۷۷). شرح زندگی من یا تاریخ اجتماعی، اداری ...
  • مکوایل، د.(۱۹۸۱). مدل های ارتباطات جمعی. ترجمه گ. میرانی (۱۳۸۸). ...
  • ملاح، ح. (۱۳۶۷). پیوند موسیقی و شعر. تهران: فضا ...
  • مهاجری زاده، غ. (۱۳۸۹). ویژگی های سبکی تصنیف. کتاب ماه ...
  • همایونی، ص. (۱۳۷۹). ترانه های محلی فارس. شیراز: بنیاد فارس ...
  • نمایش کامل مراجع