بهینه سازی تهیه نانوذرات PEG-PLGA با استفاده از روش تبخیر حلال

اهداف: در میان نانوسیستم های مختلف، نانوذرات پلیمری به دلیل پتانسیل کاربرد به عنوان ناقل دارو بسیار مورد توجه هستند. پلی اتیلن گلیکول-پلی لاکتیک-گلیکولیک اسید (PEG-PLGA) یک کوپلیمر آمفی فیلیک است که می تواند برای انتقال داروهای محلول در آب، داروها و مولکول های نامحلول در آب استفاده شود. نانوذرات پلیمری PEG-PLGA می توانند فیلتراسیون کلیوی و سمیت دارو را کاهش دهند، آنها زیست سازگار و زیست تخریب پذیر هستند. هدف مطالعه حاضر بهینه سازی تهیه نانوذرات PEG-PLGA با استفاده از روش تبخیر حلال برای دستیابی به سیستم انتقال دارو با اندازه و بار سطحی مناسب بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر نانوذرات PEG-PLGA با اندازه ۱۵۰نانومتر و پتانسیل زتای ۱۰- با روش تبخیر حلال تهیه شدند. سپس ویژگی های فیزیکوشیمیایی نانوذرات مورد بررسی دقیق قرار گرفت. یافته ها: با افزایش غلظت پلیمر و درصد پلی وینیل الکل، اندازه ذرات بزرگ تر شد. تولید نانوذرات با غلظت ۵میلی گرم بر میلی لیتر کوپلیمر، غلظت ۲% وزنی- حجمی پلی وینیل الکل و در نسبت حجمی ۱۲:۱ بهترین اندازه و بار سطحی را نشان داد. از نظر مورفولوژی، نانوذرات ساختاری کاملا مشابه و به شکل کروی داشتند. طبق طیف FTIR پیک در ناحیه cm-۱۳۰۰۰-۲۹۰۰ مطابق با پیوند کششی C-H در CH۳ بود. پیک قوی در cm−۱۱۷۶۰ مربوط به –CO کششی بود که تشکیل کوپلیمر را نشان داد. نتیجه گیری: تولید نانوذرات PEG-PLGA در شرایطی با غلظت ۵میلی گرم بر میلی لیتر کوپلیمر، غلظت ۲% وزنی- حجمی پلی وینیل الکل و در نسبت حجمی ۱۲:۱ بهترین اندازه و بار سطحی را نشان می دهد؛ همچنین نانوذرات ساختاری کاملا مشابه و به شکل کروی دارند.

کلیدواژه ها:

poly(ethylene glycol)-block-lactide-glycolide ، Solvent Evaporation Method ، drug carrier ، نانوذرات پلی اتیلن گلیکول-پلی لاکتیک-گلیکولیک اسید ، روش تبخیر حلال ، انتقال دارو