کارآیی روش واکنش زنجیره ای پلی مراز و نانوحسگر زیستی در شناسایی گیاه ترانس پلاستوم توتون

اهداف: در سال های اخیر با توجه به مزایای تراریختی کلروپلاستی، سطح زیر کشت این گیاهان و محصولات ناشی از آنها افزایش یافته و به دلیل نگرانی های احتمالی ایمنی زیستی آنها شناسایی و برچسب گذاری آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر طراحی و ارایه یک روش بهینه بر پایه واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) و نانوحسگر زیستی برای شناسایی گیاهان ترانس پلاستوم و مقایسه حساسیت آنها بود. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر برای طراحی آغازگرها و کاوشگرهای اختصاصی، نشانگر aadA کلروپلاستی به کار رفت. در روش PCR بعد از بهینه سازی شرایط تکثیر ژن aadA، حساسیت آن با درصدهای مختلف DNA گیاه ترانس پلاستوم توتون مورد بررسی قرار گرفت. در روش نانوحسگر زیستی ابتدا کاوشگر نشان دار ژن aadA در صفحات گرافن اکسید تثبیت، سپس واکنش هیبریداسیون برای شناسایی توالی هدف بهینه سازی و حساسیت آن با درصدهای مختلف DNA گیاه ترانس پلاستوم تعیین شد. یافته ها: تکثیر باند ۸۰۰جفت بازی ژن aadA در گیاهان ترانس پلاستوم توتون مشاهده شد. واکنش PCR توانست تا ۵% DNA توتون ترانس پلاستوم، ژن aadA را تکثیر نماید. با تثبیت کاوشگر aadA در سطح گرافن اکسید فلورسانس نشری خاموش و با اضافه کردن DNA گیاه ترانس پلاستوم توتون دوباره نشر فلورسانس ظاهر شد. در بررسی حساسیت این روش تا ۱% DNA گیاه ترانس پلاستوم نشر فلورسانس به طور معنی دار بیشتر از گیاه شاهد مشاهده شد. نتیجه گیری: روش PCR می تواند گیاه ترانس پلاستوم توتون را با حساسیت ۵% DNA و روش حسگر زیستی با حساسیت ۱% DNA شناسایی نماید. بنابراین روش حسگرزیستی نه تنها یک روش تشخیصی مطمئن در کنار روش PCR برای شناسایی گیاهان ترانس پلاستوم است، بلکه حساسیت بالاتری نیز دارد.

کلیدواژه ها:

Transgenic ، Biosensor ، Tobacco ، Polymerase Chain Reaction ، گیاهان ترانس پلاستوم ، نانوحسگر زیستی ، توتون ، واکنش زنجیره ای پلی مراز