مقایسه سامانه های کشت سه بعدی اسفروید و دوبعدی تک لایه سلول های سرطانی A۵۴۹ و نرمال ریه PC۹ تحت تیمار نانوذرات نقره
محل انتشار: فصلنامه زیست فناوری، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BIOT-10-4_007
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403
چکیده مقاله:
با توجه به رشد روزافزون کاربرد نانوتکنولوژی، استفاده از نانومواد و همچنین ترکیبات شیمیایی منحصربه فرد در زندگی روزمره بشریت، به منظور بررسی ایمن بودن آنها نیاز به روش های غربالگری "درون تنی" و "برون تنی" جدید است. بدیهی است هر چه این روش ها دارای الهام بیشتر از بافت فیزیولوژیک بدن انسان باشند، می توان نتایج بهتری از سمیت یا ایمن بودن آنها به دست آورد. استفاده از روش سه بعدی اسفروید، اسفرویدها با استفاده از میکروپلیت تجاری ایجاد شدند، به دلیل مزایای زیادی از جمله رشد سلول های در سه بعد، مدل واقعی و شباهت زیاد به بافت فیزیولوژیک بدن، قابلیت استفاده به عنوان جایگزین مدل های حیوانی، اندرکنش سلول- سلول، پیام رسانی بهتر سلول ها به دلیل ارتباط نزدیک، در مقایسه با کشت تک لایه سلول ها، در این تحقیق به منظور بررسی سمیت نانوذرات نقره مورد استفاده قرار گرفت. سه فاکتور فعالیت متابولیکی، میزان زنده مانی/مرگ سلولی و سطح مقطع اسفرویدها با دو روش سه بعدی و دوبعدی تحت تیمار غلظت های مختلف نانوذرات نقره در زمان های متفاوت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سلول های مختلف سرطانی و نرمال ریه واکنش متفاوتی از خود نشان می دهند. همچنین سمیت سلولی نانوذرات نقره با استفاده از سیستم های دوبعدی و سه بعدی و مقایسه آنها با هم اختلاف معنی داری داشته و میزان رشد/عدم رشد اسفرویدهای وابسته به نوع سلول بوده و غلظت های مختلف نیز اهمیت اساسی در مطالعات دارند. مطالعه حاضر شواهدی ارایه می دهد که ابعاد سلولی در دوبعدی و سه بعدی به دلیل ساختار فضایی- زمانی متفاوت نقش حیاتی در نتایج و پیامدهای حاصل از التهابات و سمیت سلولی با نانوذرات بازی می کنند.
کلیدواژه ها:
Spheroid ، Metal Nanoparticles ، Toxicity Test ، Cancer ، Cell Culture Techniques ، اسفروید ، نانوذرات فلزی ، آزمون سمیت ، سرطان و روش های کشت سلول
نویسندگان
هادی هاشم زاده
Nanobiotechnology Department, Biosciences Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
عبداله اله وردی
Biophysics Department, Biosciences Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
پتر ارتل
Institute of Applied Synthetic Chemistry, Vienna University of Technology, Vienna, Austria
حسین نادری منش
Nanobiotechnology Department, Biosciences Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :