اثر براسینواسترویید بر تحریک گل دهی و تغییر بیان ژن هم ساخت APETALA۱ (AP۱) در اندام های مختلف منداب (Eruca sativa)

در چرخه زندگی نهاندانگان، گذر از فاز رویشی به زایشی یک مرحله نموی مهم است که تحت کنترل شدید ژنتیکی است. این تغییر فاز نیازمند فعال شدن مجموعه ای از ژن ها در مریستم راس شاخساره است که بیان آن ها مریستم را از رویشی به زایشی تبدیل می کند. ژن APETALA۱ (AP۱) در پیشبرد مرحله گذر و نیز تعیین هویت مریستم گل نقش مهمی ایفا می کند. در این مطالعه، بیان این ژن در اندام های مختلف گیاه منداب (Eruca sativa) و نیز اثر براسینواستروئید بر گل دهی و بیان ژن، بررسی شد. RNA کل استخراج و برای ساخت cDNA استفاده گردید. آغازگر های اختصاصی براساس هم راستایی توالی ژن های هم ساخت AP۱ در گیاهان هم خانواده، طراحی و برای واکنش RT-PCR استفاده گردیدند. در مرحله رویشی، هیچ بیانی در اندام های مختلف مشاهده نشد. تیمار براسینواستروئید از ۲۸ روزگی (مرحله رویشی) تا ظهور غنچه های گل، سبب گل دهی زودرس و دوره رویشی کوتاه تر شد بطوری که گیاهان تحت تیمار، حدود ۱۰ روز زودتر از شاهد گل دادند. همچنین اندازه گیاه و اجزای آن در گیاهان تیمار شده با براسینواستروئید بزرگ تر بودند. بررسی بیان ژن EvsAP۱، در فاز زایشی حاکی از بیان آن در غنچه گل، کاسبرگ و گلبرگ و عدم بیان آن در ریشه، ساقه، برگ، پرچم و مادگی بود. همچنین، شروع بیان این ژن، زودتر مشاهده شد که نشان دهنده این است که گذر به گل دهی و تشکیل غنچه گل در گیاهان تحت تیمار سریع تر رخ می دهد، در نتیجه، بیان هم زودتر رخ می دهد اما آنالیز آماری نشان داد که میزان بیان، تحت تاثیر براسینواستروئید قرار ندارد و تفاوت معنی داری دیده نشد.

کلیدواژه ها:

Flower bud ، adult flower ، Arugula ، vegetative period ، غنچه گل ، گل بالغ ، منداب ، دوره رویشی