پلی مورفیسم (-۱۰۸۲ G/A) درپروموتر ژن اینترلوکین ۱۰ و ارتباط ان با سرطان معده با روش Tetra arms-PCR

هدف : سرطان معده دومین علت شایع مرگ ناشی از بدخیمی ها در سرتاسر جهان است. سایتوکاین ها میانجی های پپتیدی هستند که در تنظیم پاسخ های ایمنولوژیکی، التهابی و ترمیمی، در مقابل عوامل مهاجم دخالت می کنند. اینترلوکین ها  سیتوکین هایی هستند که اغلب بر لنفوسیت های دیگر موثر می باشند. اینترلوکین ۱۰ یکی از اینترلوکین های مهم بدن است که در مهار پاسخ های التهابی و ایمنی نقش دارد. پلی مورفیسم های مختلفی در ناحیه پروموتوری ژن اینترلوکین ۱۰ شناسایی شدند که با تغییر در میزان بیان این ژن می توانند سبب تغییر عملکرد آن شوند. در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط  پلی مورفیسم  (-۱۰۸۲ G/A) در پروموتر ژن اینترلوکین ۱۰ با سرطان معده پرداخته شد. مواد و روش ها : دو گروه ۵۰ نفری بیمار و۵۰ نفر سالم به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شدند و از انان خون گیری شد. پس از استخراج DNA از نمونه ها، به وسیله روش Tetra-ARMS-PCR ژنوتایپ های پلی مورفیسم مورد نظر ارزیابی شدند. سپس نتایج انالیز اماری شد.   نتایج : ژنوتایپینگ نمونه ها نشان داد که فراوانی الل های A و G بترتیب ۷۴% و۲۶% در افراد بیمار و در گروه کنترل ۶۸%  و ۳۲% بود. انالیز اماری رابطه معنا داری بین ژنوتایپ GG در این پلی مورفیسم و سرطان معده را نشان داد (P= ۰.۰۱۳). نتیجه گیری : نتایج این تحقیق نشان داد که می توان از پلی مورفیسم  (-۱۰۸۲ G/A) درژن اینترلوکین ۱۰ بعنوان یک بیو مارکر مولکولی در سرطان معده در جمعیت بیماران ایرانی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Gastric cancer ، Interleukin ۱۰ gene ، Polymorphism ، Tetra Arms PCR ، سرطان معده ، ژن اینترلوکین ۱۰ ، پلی مورفیسم ، Tetra arms-PCR