تاثیر حلال های آلی بر روی فعالیت و پایداری آنزیم تریپسین و پایدارسازی آن با ساکارز

به کارگیری آنزیم ها در حلال های آلی به لحاظ بیوتکنولوژی و صنعتی حایز اهمیت است. یکی از مشکلات موجود در استفاده از آنزیم ها در حلال های آلی، کاهش پایداری آنزیم ها است. جهت رفع این مشکل از روش های پایدارسازی پروتئین ها همچون استفاده از افزودنی ها بهره گرفته می شود. در این تحقیق فعالیت و پایداری آنزیم تریپسین در درصدهای مختلف از حلال های آلی مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از ساکارز پایداری آنزیم در حلال های آلی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که فعالیت تریپسین در غلظت های مختلف از حلال های آلی کاهش می یابد. میزان کاهش در مورد DMF کمتر از سایر حلال ها است. با بررسی پایداری آنزیم مشاهده شد که پایداری آنزیم در حلال های آلی کاهش می یابد. این کاهش با افزایش Log P حلال ها رابطه مستقیم دارد. پایداری آنزیم در حضور DMF در مقایسه با سایر حلال ها بیشتر بود. با افزودن ساکارز، تریپسین در مقابل حلال ها پایدار گردید که میزان پایدار شدن در حلال DMF بیشتر از حلال های دیگر بود. در آخر با توجه به نتایج، جهت به کارگیری تریپسین در حلال های آلی، مخلوط DMF و ساکارز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Enzyme stabilization ، Organic solvent ، Trypsin ، Additive ، Sucrose ، پایدارسازی آنزیم ، حلال آلی ، تریپسین ، افزودنی ، ساکارز