تغییرات بیان برخی ژنهای دخیل در فرایند EMT توسط متفورمین و پی-کوماریک اسید در دودمان سلولی سرطان معده AGS

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 2

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BIOT-14-4_001

تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1403

چکیده مقاله:

سرطان معده یکی از شایع­ترین سرطان­ها در جهان است. درمان­های رایج این بیماری، گران قیمت بوده و آثار جانبی شدیدی ایجاد می­کند. بنابراین درمان با ترکیبات طبیعی و عوامل درمانی شناخته شده یا ترکیبی از هر دو گروه از این عوامل می­تواند به عنوان درمان جایگزین موثری مطرح شود. پی-کوماریک اسید  و متفورمین در زمره چنین درمان­های جایگزین ضدسرطانی هستند. گذار اپیتلیالی-مزانشیمی (EMT) یک فرایند چندمنظوره است که نقش مهمی را در سرطان معده ایفا می­کند. این فرایند شامل شبکه­ای پیچیده از نشانگرهای زیستی است که در آغاز سرطان معده و در متاستاز آن ایفای نقش می­کنند. در نتیجه، عواملی که بیان نشانگرهای EMT را کاهش دهند، می­توانند به صورت بالقوه به عنوان عوامل ضدسرطان معده مطرح شوند. از آنجا که تاثیر پی-کوماریک اسید ، متفورمین و ترکیب آنها برروی بیان نشانگرهای گذار اپیتلیالی-مزانشیمی ZEB۱، Snail۲، Vimentin و VEGFA مورد بررسی قرار نگرفته بود، هدف مطالعه پیش روی، ارزیابی این تاثیرات بود. آزمون MTT اثر کشندگی یاخته­ای ۴۸ ساعته پی-کوماریک اسید و متفورمین را در دودمان سلولی AGS نشان داد. Real-time PCR برای ارزیابی تغییرات در سطوح بیان ژنهای دخیل در فرایند گذار اپیتلیالی-مزانشیمی بعد از تیمارهای ۴۸ ساعته، مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب پی-کوماریک اسید و متفورمین بیان ژن­های ZEB۱ و Vimentin را در غلظت­های غیرکشنده به طور معناداری کاهش داد. بنابراین این دو ترکیب را می­توان به عنوان نامزدهای بالقوه­ای برای مطالعات بیشتر در زمینه مبارزه با سرطان معده در نظر گرفت.

نویسندگان

یوسف سفیدی هریس

Department of Biology, School of Science, Shiraz University, Shiraz, Iran

ایرج سعادت

Department of Biology, School of Science, Shiraz University

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • O’Reilly M, Mellotte G, Ryan B, O’Connor A. (۲۰۲۰) Gastrointestinal ...
  • Roy N, Narayanankutty A, Nazeem PA, Nazeem R, Babu TD, ...
  • Falah, R.R., Talib, W.H., Shbailat, S.J. (۲۰۱۷) Combination of metformin ...
  • Shailasree, S, Venkataramana M, Niranjana SR, Prakash HS. (۲۰۱۵) Cytotoxic ...
  • Pei H, Ou J, Huang J, Ou S. (۲۰۱۶) p-Coumaric ...
  • Lee JW, Kim YH. (۲۰۱۱) Activation of pro-apoptotic multidomain Bcl-۲ ...
  • Sharma SH, Chellappan DR, Chinnaswamy P, Nagarajan S. (۲۰۱۷) Protective ...
  • Sharma SH, Rajamanickam V, Nagarajan S. (۲۰۱۸) Antiproliferative effect of ...
  • Janicke B, Hegardt C, Krogh M, Onning G, Akesson B, ...
  • Saremi S, Kolahi M, Tabandeh MR, Hashemitabar M. (۲۰۲۲) Induction ...
  • Hu X, Yang Z, Liu W, Pan Z, Zhang X, ...
  • Jang MG, KO HC, Kim SJ. (۲۰۲۰) Effects of p-coumaric ...
  • Sefidi-Heris Y, Zarei E, Saadat I. (۲۰۲۳) Metformin and p-coumaric ...
  • Flory J, Lipska K. (۲۰۱۹) Metformin in ۲۰۱۹. Jama ۳۲۱(۱۹), ...
  • Martin-Montalvo A, Mercken EM, Mitchell SJ, Palacios HH, Mote PL, ...
  • Johnson NP. (۲۰۱۴) Metformin use in women with polycystic ovary ...
  • Jiralerspong S, Palla SL, Giordano SH, Meric-Bernstam F, Liedtke C, ...
  • Vázquez-Martín A, Oliveras-Ferraros C, del Barco S, Martín-Castillo B, Menéndez ...
  • Zhuang Y, Miskimins,WK. (۲۰۱۱) Metformin induces both caspase-dependent and poly(ADP-ribose) ...
  • Morgillo F, Sasso FC, Della Corte CM, Festino L, Manzo ...
  • Valaee S, Yaghoobi MM, Shamsara M. (۲۰۱۷) Metformin inhibits gastric ...
  • Zheng X, Carstens JL, Kim J, Scheible M, Kaye J, ...
  • Choi YJ, Jang H., (۲۰۱۶) Gastric cancer: epithelial mesenchymal transition, ...
  • Peng Z, Wang CX, Fang EH, Wang GB, Tong Q. ...
  • Lamouille S, Xu J, Derynck R. (۲۰۱۴) Molecular mechanisms of ...
  • Shen H, Zhu H, Chen Y, Shen Z, Qiu,W, Qian ...
  • Masuo K, Chen R, Yogo A, Sugiyama A, Fukuda A, ...
  • Zhang H, Wu X, Xiao Y, Wu L, Peng Y, ...
  • Wang X, Chen X, Fang J, Yang C. (۲۰۱۳) Overexpression ...
  • نمایش کامل مراجع