معادل یابی مای موصوله در ترجمه موسوی گرمارودی از صحیفه سجادیه

ترجمه موسوی گرمارودی از صحیفه سجادیه یکی از  برگردان­های این نیایش­نامه به زبان فارسی است و به دلیل شمار زیاد مای موصوله در متن عربی، بررسی و نقد ترجمه آن، موضوع گفتار پیش رو قرار گرفته­است. پژوهش حاضر، با بهره­گیری از روش توصیفی - تحلیلی و پس از استخراج و تنظیم معادل­های این نوع "ما" از صحیفه در ترجمه گرمارودی، در دو دسته بدون "من" و همراه با "من" بیشتر به ترجمه دسته نخست پرداخته­ است. از آنجا که مای موصوله بدون من، مفهومی مبهم دارد، بایسته است مترجم برای یافتن برابر مناسب، از بافت سخن یا از شرح­های موجود بر این متن کمک بگیرد و این کار، نیازمند هنرمندی، زبان­دانی، تجربه بالا و آگاهی گسترده او از زبان و ادب فارسی و عربی است. از این جستار برمی­آید که گرمارودی دو شیوه را برای ترجمه مای موصوله بدون "من" در پیش گرفته است: یا برای نگاه­داشتن سجع و ایجاز موجود در متن اصلی، آن را همچنان مبهم نگاه داشته و برایش معادل "آنچه" آورده، یا به برابرگذاری و آوردن واژه­ای روشن از زبان فارسی روی آورده است. به هر روی، این روش ترکیبی، بر ریزبینی، پژوهشگری و امانت­داری مترجم و ذوق زیبایی­شناسی او گواه است و ترجمه وی را به نیایشی ادبی و زیبا در زبان فارسی تبدیل کرده است.

کلیدواژه ها:

Sahifeh Sajjadiyeh ، Relative “Ma” ، Ambiguity ، Translation Criticism ، Mousavi Garmaroodi ، صحیفه سجادیه ، مای موصوله ، ابهام ، نقد ترجمه ، موسوی گرمارودی