بررسی ترجمه گفتگوهای قرآنی با تکیه بر تعادل پویا (بررسی موردی ترجمه خواندنی قرآن علی ملکی)

عنصر گفت­ وگو از راه­های اصلی گسترش داستان و تصویر منش­ها و بازنمود موقعیت­ هاست. در آیات قرآن کریم، گفت­وگوها، به ویژه در دل قصص قرآنی، جایگاهی برجسته­ و پربسامد دارد. یکی از شاخصه ­های برجسته این گفتگوها، تبلور الحان متعدد شخصیت­ هاست که بر پایه کیفیت آرایش واژه ­ها، دلالت عناصر بلاغی جمله، التفات و شگردهای آوایی دیگر شکل یافته و گویای شیوه­ ی گفتاری متمایز هر شخصیت است. احیای این ویژگی در زبان ترجمه، مستلزم توجه به ظرفیت ­های زبان مقصد و همه عناصر سبک­ ساز کلام است تا تنوع الحان و سبک گفتگوی شخصیت ­ها در زبان مقصد بازنمایی شود. در جستار حاضر تلاش گردید با تکیه بر روش توصیفی­ تحلیلی و با گزینش شماری از آیات مبتنی بر گفت ­وگوهای قرآنی در ترجمه خواندنی قرآن از علی ملکی، راهکارهای مترجم در انتقال سبک خطاب­ های قرآنی، مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج این بررسی بیانگر آن است که مترجم در این ترجمه با راهبردهایی چون توجه به معنای سبکی واژه­ها، نحوه ترکیب کلمات در جمله، استفاده از افزوده­ های غرابت ­زدا، بهره­ گیری از واژه ها و تعابیر گفتارمحور، به بازآفرینی سبک گفتگوها، اهتمام داشته است.

کلیدواژه ها:

Keywords: the reading translation of the Qur'an ، Dynamic Balance ، Quranic dialogue ، tone. ، واژگان کلیدی: ترجمه خواندنی قرآن ، تعادل سبکی ، گفتگوهای قرآنی ، لحن.