بررسی راه های پیشگیری از طلاق در فقه امامیه با علم اخلاق

طلاق در زمره غم انگیزترین پدیده های اجتماعی است که آسیب هاو مشکلاتی که زوجین و خانواده های آنان قبل از طلاق و پس از آن متحمل می شوند و عوامل موثر بر بروز این پدیده از دیرباز مورد توجه وبررسی بوده است. متاسفانه مطالعات متعدد درکشور ما نشان می دهد که آمار طلاق در حال افزایش است. با توجه به اهمیت موضوع، بر آن شدیم بررسی راه های پیشگیری از طلاق در فقه امامیه با علم اخلاق را مورد بررسی قرار دهیم تا شاید راهکاری مناسب جهت کاهش آن در نظر گرفته شود. روش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد . نتایج پژوهش نشان داد که درحقوق ایران، مرد می تواند با رعایت تشریفات مقرر در قانون، زن خود را طلاق دهد بدون این که نیاز به اثبات موجب یا موجبات خاصی باشد لیکن درخواست طلاق از طرف زن به راحتی پذیرفته نمی شود و زوجه درصورت اثبات موارد خاصی می تواند درخواست طلاق کند . ترک انفاق از سوی زوج، غیبت زوج به مدت طولانی، سوء رفتار یا سوء معاشرت زوج، ارتکاب جرم توسط زوج و عسر وحرج زوجه ازجمله این موارد می باشد. اثبات بعضی از این موارد حتی درصورت وجود به آسانی امکان پذیر نیست و درنتیجه درخواست طلاق از سوی زوجه، پذیرفته نمی شود و این یکی از معضلات ی است که برخی از بانوان جامعه با آن سروکار دارند . در این مقاله، موجبات طلاق از طرف زوجه و نحوه اثبات آن در محکمه مورد بررسی قرارمی گیرد.

کلیدواژه ها:

طلاق ، فقه امامیه ، علم اخلاق ، نفقه