استقرای تاریخی به مهدویت و بررسی استراتژی انتظار

اصطلاح »مهدویت « به مکتب هایی اطلاق می شود که شاخصه اصلی آن ، اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار ظهور منجی و نجات دهنده خاصی به نام امام مهدی (عج ) است .تشیع بهترین و کامل ترین شکل ازمدینه فاضله را درقالب جامعه مهدوی با رهبری امام معصوم ارائه می نماید، بنابراین مهدویت هویت و نماد جوامع شیعی است که درطول تاریخ آنها را ازجوامع دیگرمتمایز کرده ، به مانند روح بر پیکراین جوامع دمیده شده و با حیات آن گره خورده است و درآثارمتکلمان و حکمای شیعه ، دلایل متعد دی بر ضرورت امامت از جمله قاعده لطف ، واسطه فیض الهی و نیاز شرع به مفسر بیان شده است ، ازاین رو درتاریخ تشیع ، نهضت های شیعی بسیاری به امید برپایی عدالت و قسط به نام مهدی(عج ) شکل گرفت که قیام مختارثقفی ، قیام محمد نفس زکیه و به خصوص انقلاب اسلامی ایران را می توان نام برد. اندیشه موعود یا منجی نه فقط دراسلام بلکه درادیان مختلف مثل یهود، مسیحیت ، زرتشتی هم وجود دارد که نشان می دهدبشرهمیشه و همواره »چشم به راه « و»منتظر« بوده است .پژوهش های استشراقی درارتباط با موضوع مهدوی ت بیشتر با ایجاد شبهات مستشرقان درباره اصل مهدوی ت ازقبیل انکار، تحریف و قطع امید و آرزوهای مردم و از بین بردن حس _ خوش بینی ها درمورد آینده به دلیل ایمان به اصل مهدویت و از بین بردن جنبه های مثبت روحیه انتظار را در برگرفته است ، چون این اندیشه درتضاد با تفکرحاکم بردنیای غرب وصهیونیسم جهانی است .حکومت مستضعفان ، گسترش عدالت ، ایجاد مساوات و برابری و... از ویژگی های جامعه مهدوی است که ام ت اسلامی را به سوی وضعیت آماده باش همیشگی برای پیوستن به سپاه امام زمان (عج ) و سبک آمادگی جهت جانبازی و فدا کاری در راه آن حضرت فرا می خواند.

کلیدواژه ها:

مهدویت ، مهدی ، انتظار ، موعود ، منجی .