بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات لوپرامید،داریفناسین ،تولترودین ،آریپیپرازول درمهار آنزیم استیل کولین استراز به منظور درمان بیماری آلزایمر

مقدمه :آلزایمر یک بیماری مزمن تخریب کننده سلول های عصبی می باشد.با پیشرفت بیماری آلزایمر عائمی مانند مشکات تکلم،آگاه نبودن به زمان و مکان نداشتن انگیزه ، نوسان احساسات،نداشتن توان مراقبت از خود ومشکات رفتاری بروز میکند. این مطالعه قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات لوپرامید، داریفناسین، تولترودین،آریپیپرازول در مهار آنزیم استیل کولین استراز درجهت معرفی ترکیبات موثر در درمان بیماری آلزایمر گامی بردارد.روش ها:در این مطالعه برای بررسی نحوه اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم ،ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات ،بهینه سازی انرژی ،مطالعه داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی به ترتیب از سرور آناین H Dockونرم افزارهای Discovery،Chimera،Hyperchemوسرور Pdb sum generateاستفاده شد.یافته ها:ترکیبات مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال آنزیم می باشند و سطح انرژی اتصال در لوپرامید -۷۸.۲۲۰ و درداریفناسین -۳۹.۲۳۰ و در تولترودین-۷۱.۲۲۴ ودر آریپیپرازول -۹۰.۲۱۵ بود. نتیجه گیری :با توجه به اثر بخشی ترکیبات در مطالعه ی بیوانفورماتیکی ،برای بررسی های تکمیلی میتوان اثر این ترکیبات را در شرایط in vitro وin vivo مورد آنالیز قرار داد.

کلیدواژه ها:

آنزیم استیل کولین استراز ، داکینگ مولکولی ، آلزایمر ، ترکیبات موثر