کاربردتیل مایکوزین در پرندگان

طیور و پرورش آن به دلیل پایین بودن هزینه های تولیدی در کنار کیفیت غذایی و ارزش غذایی بالای محصولات حاصل از آن مانند گوشت طیور مختلف و تخم پرندگان، یکی از منایع غذایی مهم و استراتژیک در سراسر جهان از جمله کشور ایران محسوب می شود. سالانه بیماریهای بسیاری توسط عوامل مختلف باکتریایی از جمله گونه های مختلف مایکوپلاسما، پاستورلا و ... منجر به خسارات اقتصادی زیادی به صنعت طیور می گردند. داروهای آنتی بیوتیکی با اثر بر روی این عوامل منجر به کاهش خسارات می شوند که خانواده ماکرولیدها یکی از مهم ترین آنان در صنعت طیور محسوب می گردد. تیل مایکوزین به عنوان یکی ازمهم ترین داروهای این خانواده طیف اثر مناسبی در برابر عوامل مهم باکتریایی دارد که در مراکز پرورش طیور در درمان بیماریهای مهمی مانند عفونت تنفسی مزمن (CRD) و درگیری گله های مادر به گونه های مایکوپلاسما مورد استفاده قرار می گیرد. دز مناسب تیل مایکوزین به صورت خوراکی (آب آشامیدنی ) ۲۰یا ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن زنده پرنده به مدت ۳ الی ۵ روز به صورت متوالی می باشد. روش تزریقی استفاده از این دارو به دلیل ریسک بالای عوارض قلبی -عروقی آن کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. هم چنین میزان زمان پرهیز از مصرف این دارو در استفاده از گوشت پرندگان ۱۰ الی ۱۲ روز می باشد.

کلیدواژه ها:

تیل مایکوزین ، ماکرولید ، پرورش طیور ، آنتی بیوتیک ، عفونت باکتریایی