ارزیابی تاثیر توپولوژی شبکه بر کارایی ارتباطات v۲x در یک معماری خودسازمانده

این مطالعه تاثیر توپولوژی شبکه را بر عملکرد ارتباطات V۲X (خودرو به همه چیز) در یک معماری شبکهخود سازنده (SON) ارزیابی می کند. با تمرکز بر توپولوژی های سلسله مراتبی، مبتنی بر خوشه و همپوشانی نظیر به نظیر (P۲P)، معیارهای کلیدی عملکرد - تاخیر، توان عملیاتی، قابلیت اطمینان و مصرف انرژی - را درمحیط های مختلف خودرویی بررسی کردیم. نتایج نشان مید هد که توپولوژی سلسله مراتبی در محیط های شهریبا تراکم بالا برتری دارد و تاخیر کم و قابلیت اطمینان بالا را ارائه میدهد، در حالی که توپولوژی مبتنی بر خوشهعملکرد متعادلی را برای محیطهای با تراکم متوسط ارائه میدهد. در مقابل، توپولوژی همپوشانی P۲P به دلیل انطباق پذیری و انعطاف پذیری خود در سناریوهای پویا یا اضطراری سودمند است. این یافته ها نشان میدهد کهمدل های توپولوژی ترکیبی که به طور پویا بر اساس شرایط محیطی تنظیم می شوند، می توانند عملکرد V۲X رادر سناریوهای مختلف بهینه کنند. جهت گیری های آینده شامل بررسی مدیریت توپولوژی مبتنی بر هوش مصنوعیو ادغام مسیریابی کم مصرف با پروتکل های ایمن و غیرمتمرکز برای افزایش بیشتر کارایی، انعطاف پذیری ومقیاس پذیری شبکه برای برنامه های V۲X است.

کلیدواژه ها:

ارتباطات V۲X ، شبکه خودسازمانده ، توپولوژی شبکه ، توپولوژی سلسله مراتبی ، توپولوژی ترکیبی