شناخت و بررسی رویکرد بیومیمیکری در معماری

بیومیمیکری در معماری به مطالعه و الهام گیری از سیستم ها، ساختارها و فرآیندهای طبیعت برای طراحی و ساخت سازه های پایدار و کارآمد اشاره دارد. این رویکرد با بهره گیری از اصول و راه حل هایی که طبیعت طی میلیون ها سال تکامل یافته ، سعی در بهبود عملکرد ساختمان ها، کاهش مصرف انرژی و سازگاری بیشتر با محیط زیست دارد. لذا طراحان با توجه به نیازهای اکولوژیکی و محیطی از الگو واره ها و ساز و کارهایی که در طبیعت وجود دارد ، می توانند بهره ببرند.در این مقاله ، رویکرد بیومیمیکری در معماری مورد بررسی قرار میگیرد و هدف آن تمرکز بر اصول و چهارچوب های معماری بیومیمیکری است که نمونه های موفق استفاده از آن تحلیل می شود. این رویکرد سطوح مختلف رویکرد بیومیمیکری ارگانیسم ، رفتار ، اکوسیستم است که با استفاده از آنها به عنوان چهارچوب های معماری بیومیمیکری میتوان به راه حل هایی برای طراحی مکانی پایدار دست یافت .

کلیدواژه ها:

بیومیمیکری ، طبیعت ، معماری