مدیریت بقایای بارداری بدنبال سقط خودبخود بر اساس سایز و محل ضایعه در رحم: یک مطالعه مقطعی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 155

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMWMI14_017

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1403

چکیده مقاله:

مطالعه حاضر یک پژوهش آینده نگر و مقطعی بوده که در آن کلیه بیمارانی که به دلیل شکایت از درد و خونریزی رحم بدنبال سقطخودبخود به کلینیک درمان پژوهشگاه رویان مراجعه نموده و معیارهای ورود به پژوهش را داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساسپروتکل پژوهشگاه رویان، برای تمامی زنان واجد شرایط آزمایش خون به منظور بررسی سطح هموگلوبین، تعیین گروه خون و RH وآزمایش کومبس غیر مستقیم (در صورت وجود گروه خون با RH منفی)، درخواست میشد. همچنین سونوگرافی ترانس واژینال توسطمتخصص رادیولوژی با بیش از ۲۰ سال تجربه، برای بررسی از نظر سایز و محل بقایای بارداری در سه مقطع زمانی تا دفع کامل بقایاانجام میشد. پرسشنامه های اطلاعات فردی و همچنین تاریخچه ی پزشکی و شرح حال مامایی بیماران توسط کارشناس مامایی بابیش از ۱۵ سال تجربه، تکمیل شده و سپس پزشک متخصص زنان با ۳۰ سال تجربه، بر اساس یافته های سونوگرافی و وضعیتبالینی بیمار، مدیریت درمان را اتخاذ مینمود. پیگیری بیماران تا زمان دفع کامل بقایا به یکی از سه روش انتظاری، دارویی و جراحیانجام گرفته و نتایج حاصل توسط نرم افزار SPSS۲۲ تجزیه و تحلیل شد. طی یک سال نمونه گیری، مجموعا ۷۰ بیمار معیارهای ورودرا داشتند و به پژوهش واردشدند. میانگین سنی افراد ۳۲.۶۱ سال و سن بیماران در بازه ۲۲ تا ۴۲ سال بود. سایز بقایای بارداری درسونوگرافی اولیه بیماران در ۱۲.۹ درصد افراد کوچکتر از ۱۰ میلیمتر و در ۴۷.۱ درصد از بیماران بین ۱۰ الی ۲۰ میلیمتر و در۴۰ درصد موارد بزرگتر از ۲۰ میلیمتر بود و در سونوگرافی های بعدی سایز ضایعه کاهش یافته و در نهایت به صفر رسید. در بررسیانجام شده میانگین سایز بقایا در گروه درمان انتظاری ۱۳.۶۲ میلیمتر و در گروه درمان دارویی ۱۷.۸۵ میلیمتر و در گروه جراحی۱۸.۵۰ میلی متر بود که علیرغم وجود تفاوت، براساس نتایج آزمون آنالیز واریانس اختلاف معناداری بین آنها وجود نداشت. اما آزمونکای اسکوئر نشان داد که بین محل وجود بقایای بارداری (فوندوس، بادی رحم، سگمان تحتانی یا سرویکس) با نوع درمان نهاییبیماران (درمان انتظاری، دارویی یا جراحی) ارتباط معناداری وجود دارد (sig=۰.۰۲۸) و بقایایی که در بادی رحم وجود داشتند، درمقایسه با سایر محل های رحم نسبت به درمان مقاوم تر بوده و علیرغم انتخاب روش های خودبخودی و دارویی در این بیماران، درنهایت از روش جراحی استفاده شده است.

نویسندگان

فیروزه احمدی

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه تصویربرداری تولید مثل، تهران، ایران

اشرف معینی

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه اندوکرینولوژی و ناباروری زنان،تهران، ایران

زهره رشیدی

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه تصویربرداری تولید مثل، تهران، ایران

فاطمه نیکنژاد

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه تصویربرداری تولید مثل، تهران، ایران

مریم جوام

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه تصویربرداری تولید مثل،تهران، ایران