رویکردهای نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی در علوم تربیتی

این مقاله به بررسی رویکردهای نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی در علوم تربیتی پرداخته است. هدف این پژوهش، شناسایی تاثیرات و چالش های استفاده از هوش مصنوعی در فرآیندهای یادگیری و آموزش، و ارائه پیشنهادهایی برای بهبود کاربرد این فناوری در نظام های آموزشی است. روش پژوهش، مروری و گردآوری کتابخانه ای بوده و از مقالات منتشرشده در پایگاه های علمی معتبر نظیر ScienceDirect، SpringerLink، IEEE Xplore، و ERIC بین سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۴ استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که استفاده از هوش مصنوعی می تواند به شخصی سازی یادگیری، تحلیل داده های آموزشی، ارائه بازخورد آنی، و بهبود همکاری بین دانش آموزان کمک کند. همچنین، AI می تواند در تقویت مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله، و تسهیل دسترسی به آموزش برای دانش آموزان با نیازهای ویژه موثر باشد. با وجود مزایای فراوان، چالش های اخلاقی و حریم خصوصی نیز از جمله موانعی هستند که باید در نظر گرفته شوند. این پژوهش پیشنهاد می کند که برای بهره برداری بهینه از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش، نیاز به تحقیق و توسعه بیشتر، همراه با توجه به اصول اخلاقی و شفافیت در داده ها وجود دارد. در نهایت، همکاری میان تمامی ذینفعان از جمله معلمان، مدیران، و پژوهشگران، می تواند به تسهیل فرآیندهای یادگیری و بهبود کیفیت آموزشی منجر شود. این مقاله تاکید می کند که هوش مصنوعی، اگر به درستی و با دقت پیاده سازی شود، می تواند به عنوان ابزاری تحول آفرین در آموزش و پرورش عمل کند و به پیشرفت های قابل توجهی در این حوزه منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش هوشمند ، تحلیل یادگیری ، یادگیری شخصی سازی شده ، سیستم های توصیه گر آموزشی ، واقعیت مجازی و افزوده در آموزش