ارتباط استرس شغلی و رضایت زناشویی پرستاران

چکیده زمینه و هدف: برخی از مطالعات ارتباط استرس شغلی را با بهره وری سازمان ها و ایجاد عوارض جسمی و روانی در کارکنان سازمان ها و نیز در پرستاران نشان داده اند، اما به ارتباط آن با مسائل خانوادگی و رضایت زناشویی پرستاران کمتر توجه شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی رابطه استرس شغلی و رضایت زناشویی پرستاران انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران که به صورت دو مرحله ای (خوشه ای- تصادفی) انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار پژوهش دارای سه بخش اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استرس شغلی و رضایت زناشویی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس و رگرسیون چندمتغیره از طریق SPSS-۱۶ استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره استرس شغلی و نیز رضایت زناشویی پرستاران شرکت کننده در مطالعه به ترتیب ۴۲/۱۶±۱۱/۱۰۴ و ۳۸/۲۸±۶۵/۱۶۹ بود. بین استرس شغلی با رضایت زناشویی رابطه معنی دار مشاهده شد (۵۱۷/۰-=r و ۰۰۱/۰>p). بر اساس مدل رگرسیونی مشخص گردید که مولفه های سازگاری نقش به میزان ۷۵۸/۰، ابهام نقش به میزان ۱۲۳/۰-، روابط با مافوق به میزان ۱۳۶/۰- و عوامل ارگونومی به میزان ۰۹۵/۰- در تبیین رضایت زناشویی نقش دارند. نتیجه گیری: استرس شغلی ارتباط معنی داری با رضایت زناشویی پرستاران داشت. اطلاع از شیوه های مدیریت استرس در محیط های کاری می تواند باعث سازگاری بهتر پرستاران با محیط کار شود و بر رضایت زناشویی آن ها نیز تاثیر داشته باشد. ­واژه های کلیدی: استرس شغلی، رضایت زناشویی، پرستار

کلیدواژه ها:

Occupational Stress ، Marital Satisfaction ، Nurse ، استرس شغلی ، رضایت زناشویی ، پرستار