بررسی آگاهی و نگرش مراقبین خانوادگی بیماران عروق کرونری در مورد احیای قلبی- ریوی پایه خارج بیمارستانی

زمینه و هدف: ایست قلبی ریوی در هر زمان و مکانی روی می‫دهد. حدود ۷۰ درصد از ایست های قلبی در منزل یا مکان­ های خارج از بیمارستان بدون دسترسی به افراد مجرب اتفاق می ­افتد. اعضای خانواده اگر توانایی احیاء قلبی ریوی را داشته باشند، می توانند در زمان طلایی از مرگ مغزی پیشگیری کنند. این مطالعه با هدف تعیین آگاهی و نگرش مراقبین خانوادگی بیماران عروق کرونری در مورد احیای قلبی- ریوی انجام گرفت. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی بود که روی ۱۱۰ نفر از مراقبین خانوادگی بیماران عروق کرونری بخش های قلب شهر تبریز انجام گرفت. نمونه ها با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه های محقق ساخته آگاهی (۳۰ سوال) و نگرش (۱۳ سوال) در مورد احیای قلبی- ریوی را تکمیل کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS-۲۱ تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میزان آگاهی اکثر مشارکت کنندگان (۵۶/۳%) نامطلوب بود. بیشترین میزان آگاهی مربوط به حیطه «مواجهه با بیماری» و کمترین مربوط به حیطه «زمان ماساژ قفسه سینه» بود. از نظر نگرش، بیشتر شرکت کنندگان (۵۲/۱%)، نگرش منفی نسبت به احیا داشتند و بیشتر آنها (۷۹/۱%) معتقد بودند بیمار بایستی تا حد امکان زنده بماند. نتیجه گیری: باتوجه به آگاهی نامطلوب و نگرش منفی بیشتر مشارکت کنندگان، ضرورت برگزاری دوره های آموزشی جامعه شمول با زبان ساده تر و ملموس تر جهت افزایش آگاهی و نگرش مثبت و ایجاد تمایل به انجام احیا در خانواده های بیماران عروق کرونری توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، Attitude ، Cardio-pulmonary Resuscitation ، Family Caregiver ، Coronary Artery Disease ، آگاهی ، نگرش ، احیای قلبی- ریوی پایه ، مراقبین خانوادگی ، بیماری عروق کرونری