حمل و نقل پایدار در کشورهای در حال توسعه نمونه موردی : کلانشهر تهران

اهمیت حمل و نقل عمومی درکلانشهرها برهیچکس پوشیده نیست لذا این پژوهش تلاش می کند تا با شناخت جوامع درحال توسعه و به موازات آن اگاهی ازاستراتژی های صحیح اجرای حمل و نقل پایدار و بررسی نمونه های موفق آن بارویکرد تحلیلی تطبیقی راه کارهایی عملی برای اجرای این مهم ارایه کند دراین مقاله فرض شده است که میتوان با شناخت یک جامعه درحال توسعه حمل و نقل را که ازمصادیق توسعه پایدار یک کشور میباشد ارتقا داد باتوجه به ویژگیهای ذکر شده ازاین موضوع مقاله حاضرازروش اکتشافی و تحلیلی با رویکردی کیفی استفاده کرده و شامل سه بخش اصلی به شرح زیر میب اشد بخش اول شامل خصوصیات و معضلات جوامع درحال توسعه می باشد بخش دوم باتعریف حمل و نقل پایدار اغاز شده استراتژی های صحیح این نوع حمل و نقل بیان و راه کارهایی که به غلط دربعضی جوامع اجرا شده اند بررسی میشود و سلسله مراتب دستیابی به حمل و نقل پایدار ذکر شده وضرورت اعمال آن درکشورهای درحال توسعه ثابت میگردد بخش سوم یا پایانی این پژوهش کلانشهرتهران را نمونه موردی فرض و استراتژی های تغییر حمل و نقل را درآن بیان می کند همچنین درمقیاس خردوکلان نیز راه کارهایی ارایه میدهد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل پایدار ، کیفیت زندگی ، رفاه عمومی ، عدالت اجتماعی ، حمل و نقل عمومی