تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر اضطراب مادران کودکان مبتلا به سرطان

زمینه و هدف: سرطان، از دلایل اصلی مرگ و­ میر کودکان در جهان محسوب می­‫شود. پیشرفت در درمان بیماری موجب شده توجه مراقبین بر مسائل دیگری از جمله تلاش برای کاهش اضطراب مادران کودکان مبتلا به سرطان معطوف گردد. توجه به الگوی توانمندسازی خانواده محور می‫تواند در رسیدن به اهداف مذکور موثر واقع شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر اضطراب مادران کودکان مبتلا به سرطان طراحی شده است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد با گروه کنترل بود. این پژوهش در بیمارستان بعثت شهرستان همدان اجرا شد. تعداد ۶۰ نفر از مادران کودکان مبتلا به سرطان به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۳۰ نفر) و آزمون (۳۰ نفر) تقسیم شدند. در ابتدای مطالعه پرسشنامه­ اضطراب اشپیلبرگر توسط نمونه ­ها تکمیل گردید و سپس در گروه آزمون، ۵ جلسه الگوی توانمندسازی خانواده محور توسط پژوهشگر اجرا شد. پس از گذشت ۵ هفته اطلاعات مجددا از دو گروه جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS-۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: بین میانگین نمره اضطراب آشکار و پنهان در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری وجود نداشت. در حالی که پس از انجام مداخله، میانگین نمره اضطراب آشکار و پنهان در گروه آزمون به شکل معناداری کاهش یافت (۰/۰۵>p). همچنین میانگین نمره اضطراب کلی قبل و بعد از انجام مداخله در گروه آزمون به شکل معناداری متفاوت بود (۰/۰۵>p). نتیجه ­گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر الگوی توانمندسازی خانواده محور می تواند گام مهمی در جهت بهبود اضطراب مادران کودکان مبتلا به سرطان باشد؛ لذا با توجه به کم هزینه و ایمن بودن و تاثیرگذاری الگوی توانمندسازی خانواده محور پیشنهاد می‫گردد از این الگو در کاهش اضطراب مادران دارای کودک مبتلا به سرطان استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

Family-Centered Empowerment Model ، Children ، Cancer ، Anxiety ، الگوی توانمندسازی خانواده محور ، کودک ، سرطان ، اضطراب ، مادر