بررسی کیفیت ثبت گزارشات پرستاری و ارتباط آن با مراقبت فراموش‬ شده در پرستاران بخش‬های مراقبت ویژه نوزادان

زمینه و هدف: پرستاران بخش­های مراقبت ویژه به دلیل بار کاری بالا، وظایف محوله خود را اولویت­بندی میکنند که می­تواند منجر به فراموش شدن برخی مراقبتها شود. از طرفی ثبت دقیق این فعالیتهای مراقبتی بسیار پیچیده و زمان­بر بوده و ممکن است بر ارائه مراقبت کامل اثرگذار باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت ثبت گزارشات پرستاری و ارتباط آن با مراقبت فراموش شده در پرستاران بخشهای مراقبت ویژه نوزادان شهر تبریز انجام گرفت. روش: این مطالعه توصیفی همبستگی در سال ۱۴۰۱، به روش تمام شماری روی ۱۵۱ پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های الزهرا، مردانی آذر و طالقانی تبریز، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ­ها، پرسشنامه های کیفیت ثبت گزارش پرستاری و مراقبت فراموش شده تابس کالی بود. آنالیز داده ها با آمار توصیفی، آزمونهای همبستگی اسپیرمن و تی در نرم افزار SPSS-۲۶ انجام شد.  یافته ­ها: میانگین نمره کل کیفیت ثبت گزارشات پرستاران، ۸/۶۹±۵۶/۱۹ بود. بیشترین مراقبتهای کاملا فراموش شده، «مشارکت دادن والدین در مراقبت از نوزاد» و «آموزش والدین درباره مراقبت در منزل» بود. تعداد ۱۲ مراقبت با کیفیت ثبت پرستاران ارتباط معنیدار داشتند (۰/۰۵> p). از این بین، «رعایت اصول صحیح دارو دادن»، «انجام دستورات دارویی در زمان تعیین شده» و «رعایت احتیاطات کنترل عفونت» بیشترین ضریب همبستگی را دارا بودند (۰/۰۰۱> p). نتیجه­ گیری: از نظر پرستاران بخشهای مراقبت ویژه نوزادان، کیفیت ثبت­های پرستاری بالاتر از سطح متوسط بوده و بیشتر مراقبت­ها بطور کامل انجام می­شود. در ثبتهای با کیفیت بالاتر، فراموشی مراقبتها کمتر میباشد. با توجه به اینکه در بخش مراقبت ویژه نوزادان جزئیات مراقبتی بسیار زیاد است، ثبت دقیق آنها می­تواند در کاهش فراموشی مراقبتها مهم ­باشد.

کلیدواژه ها:

Missed Care ، Nursing Record ، Neonatal Intensive Care Unit ، مراقبت فراموش شده ، ثبت پرستاری ، بخش مراقبت ویژه نوزادان