بررسی اثرگذاری سیاست برون سپاری خدمات درمانی بر توسعه منابع انسانی: یک مطالعه ترکیبی

زمینه و هدف: منظور از برون سپاری، انتقال خدمات یا کارکردهایی که به طور سنتی توسط خود سازمان انجام می شوند به یک تامین کننده خارجی است که کنترل آن ها از طریق قرارداد و یا مدیریت مشارکتی انجام می گیرد. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثرگذاری سیاست برون سپاری خدمات درمانی بر توسعه منابع انسانی بود. روش کار: این پژوهش از نوع ترکیبی (کیفی و کمی) بود. در مرحله کیفی، تعداد ۱۰ نفر از مدیران ارشد دانشگاه های علومپزشکی کلان منطقه دو (اردبیل، تبریز، ارومیه و دانشکده های علوم پزشکی خلخال، سراب، مراغه و خوی) مورد مصاحبه قرار گرفته و نتایج به روش گراندد تئوری و با استفاده از نرم افزار MAXQDA-۳ تحلیل شد. در مرحله کمی، تعداد ۳۸۰ نفر از کارکنان و مدیران دانشگاه های علوم پزشکی فوق که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، به پرسشنامههای فرآیند برون سپاری عملیات خدمات درمانی و مدیریت منابع انسانی، پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل کمی داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۰ و Lisrel-۱۰ با آزمون های معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمامی عوامل شناسایی شده از جمله عوامل مداخله گر و زمینه ای برون سپاری عملیات خدمات درمانی بر توسعه منابع انسانی تاثیرگذار بودند. بر اساس تحلیل رگرسیون، تاثیر ابعاد و نشانگرهای فرآیندهای برون سپاری خدمات درمانی بر توسعه مدیریت منابع انسانی ۰/۵۹ بود. نتیجه گیری: نتایج، اثرگذاری سیاست برون سپاری خدمات درمانی بر توسعه منابع انسانی را تایید کردند. لذا، توصیه میشود جهت توسعه هر چه بیشتر منابع انسانی در سازمانها از سیاست برون سپاری خدمات درمانی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Treatment Service ، Human Resources Management ، Outsourcing ، خدمات درمانی ، مدیریت منابع انسانی ، برون سپاری