ارزیابی اثر عیار سیمان و مدول نرمی سنگدانه در سطح رویه بتنی و زمان VeBe در پروژه خط۳ و۴ قطار شهری مشهد

توسعه صنعت حمل و نقل و ورود تکنولوژی و ابتکارات نوین به این صنعت، سبب شده است تا روسازی بتنی به عنوان جایگزین و یا حتی مکمل روسازی آسفالتی در دهه های گذشته مورد استفاده قرار گیرد. اولین تجربه ساخت بتن غلتکی در جهان مربوط به ساخت بدنه سدهای وزنی بوده که با استفاده از بتن با عیار سیمان محدود (حدود ۱۵۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم در متر مکعب) مورد استفاده قرار گرفته است. پس از گذشت دو دهه از ساخت این بتن در ایران، مهندسین جهت استفاده از لایه های اساس و زیر اساس در صنعت راهسازی از آن استفاده نمودند.این پژوهش به بررسی اثر عیار سیمان و اصلاح دانه بندی مصالح مصرفی با ماسه بادی بر زمان آزمایش VeBe و ساخت بتن غلتکی مناسب می پردازد، به این منظور ۸ طرح اختلاط با دانه بندی و ترکیب مصالح متفاوت و همچنین۳ عیار سیمان متفاوت (۳۲۵ و ۳۵۰ و ۳۷۵) با نسبت آب به سیمان ثابت ۰.۳۵ مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که افزایش عیار سیمان سبب کاهش زمان آزمایش وی بی می شود و با کاهش مقدار مدول نرمی در سنگدانه و افزایش عیار سیمان سطح نهایی بتن غلتکی از کیفیت مناسب تری برخوردار می باشد، همچنین با کاهش مدول نرمی و استفاده از ماسه بادی در ترکیب سنگدانه ها زمان وی بی به طور کلی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، مدول نرمی ، VeBe ، عیار سیمان