تحلیل مقاومت فشاری و خمشی روسازی های بتنی حاوی حباب هوای عمدی و الیاف ماکرو پلی پروپیلن متاثر از افزودن دوده سیلیس با استفاده از روش آزمایشگاهی

تحقیق حاضر به تحلیل مقاومتی روسازی های بتنی حاوی حباب هوای عمدی و الیاف ماکرو پلی پروپیلن متاثر از افزودن دوده سیلیس در مقادیر مصرف مختلف با استفاده از روش آزمایشگاهی می پردازد. پس از تعیین نسبت های اختلاط بتن روسازی بتنی درزدار ساده ی هوادار، الیاف ماکروی مصنوعی در مقدار مصرف Kg/m۳ ۹/۰ و دوده سیلیس به میزان ۰، ۵ و ۵/۷ درصد به مخلوط بتنی اضافه گردید. خصوصیات مقاومتی روسازی بتنی شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم و مدول گسیختگی مطابق با ضوابط استاندارد ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که میکروسیلیس تاثیر چشمگیری بر تغییر رفتار مقاومتی بتن دارد. افزودن میکروسیلیس باعث افزایش مقاومت فشاری، کششی غیر مستقیم و خمشی به ترتیب تا میزان ۱۹، ۴۰ و ۱۸ درصد می گردد. در این میان، دوده سیلیس بیشترین تاثیر را بر تغییر مقاومت کششی غیر مستقیم داشت. در بازه مصرف پایین تر (۵-۰ درصد)، نرخ رشد مقاومت فشاری در مقایسه با مدول گسیختگی بیشتر بوده، اما در مقادیر مصرف بالاتر (۵/۷-۵ درصد)، تغییر رفتار این دو مشخصه مقاومتی نزدیک به یکدیگر بود.

کلیدواژه ها:

روسازی بتنی ، حباب هوای عمدی ، تحلیل مقاومتی ، الیاف ماکروی مصنوعی ، دوده سیلیس.