آینده هوش مصنوعی و خلاقیت در آموزش و پرورش پیش بینی ها و چالش ها
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 111
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_1516
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1403
چکیده مقاله:
هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از نوآوری های پیشرو در قرن بیست ویکم، توانسته است چشم اندازهای جدیدی را در حوزه های مختلف از جمله آموزش و پرورش ایجاد کند. این فناوری با ارائه ی ابزارها و روش های نوین، پتانسیل تغییر ساختارهای سنتی آموزشی و تقویت خلاقیت در یادگیری و تدریس را داراست. مقاله ی حاضر به بررسی نقش آینده محور هوش مصنوعی در آموزش و پرورش، پیش بینی فرصت ها و چالش های پیش رو، و تاثیرات آن بر خلاقیت می پردازد.از مهم ترین پیش بینی ها در این زمینه، بهبود شخصی سازی یادگیری از طریق تحلیل داده های آموزشی و ارائه ی محتواهای متناسب با نیازهای فردی دانش آموزان است. هوش مصنوعی می تواند با شناسایی نقاط قوت و ضعف یادگیری، مسیرهای آموزشی بهینه ای را طراحی کرده و به تقویت خلاقیت از طریق محیط های یادگیری پویا و تعاملی کمک کند. همچنین، ابزارهای هوش مصنوعی می توانند به معلمان در مدیریت کلاس، ارزیابی دانش آموزان، و طراحی فعالیت های خلاقانه کمک کنند.با این حال، چالش های متعددی نیز در مسیر استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش وجود دارد. یکی از مهم ترین این چالش ها، نگرانی های اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی داده ها و امنیت اطلاعات دانش آموزان است. علاوه بر این، نابرابری در دسترسی به فناوری های هوش مصنوعی به دلیل محدودیت های مالی یا زیرساختی می تواند شکاف های آموزشی موجود را افزایش دهد. مقاومت فرهنگی و نگرش های منفی نسبت به جایگزینی فناوری با روش های انسانی نیز مانع دیگری برای پذیرش گسترده هوش مصنوعی در سیستم های آموزشی است.مقاله ی حاضر به تحلیل فرصت ها و چالش های مذکور پرداخته و بر اهمیت رویکردی متعادل در بهره گیری از هوش مصنوعی تاکید دارد. یافته های این مقاله نشان می دهد که با اتخاذ سیاست های مناسب، سرمایه گذاری در آموزش فناوری و ایجاد چارچوب های اخلاقی قوی، می توان از پتانسیل هوش مصنوعی برای تقویت خلاقیت در آموزش بهره برداری کرد. همچنین، همکاری میان معلمان، دانش آموزان، سیاست گذاران، و توسعه دهندگان فناوری برای بهره گیری از این فناوری به شیوه ای عادلانه و پایدار ضروری است.این مقاله نتیجه می گیرد که هوش مصنوعی نه تنها می تواند ابزاری قدرتمند برای بهبود فرآیندهای یادگیری و تدریس باشد، بلکه می تواند با تشویق خلاقیت، تفکر انتقادی و نوآوری در میان دانش آموزان و معلمان، آینده ای پویاتر و کارآمدتر برای آموزش و پرورش رقم بزند. با این وجود، بهره گیری از این پتانسیل نیازمند مدیریت چالش های اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آمنه زینلی نورودی
کارشناسی کتابداری دانشگاه آزاد اسلامی
آیدا قاسم نژاد زنجانی
کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی
زهرا شفیعی
کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم
نرگس حاجتی
کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد پل طالشان