کاربرد معماری بومی خراسان در طراحی با کیفیت مجموعه تفریحی گردشگری

در این تحقیق از تقلید سطحی از فرهنگ های مهاجم و از طرفی دوری از کهنه پرستی و نادیده گرفتن نیازهای عصر کنونی بویژه گردشگران امری اجتناب ناپذیر می باشد که با خلاقیت و نوآوری در گرایش الگوی معماری بومی خراسانی در قالب مجموعه طراحی تفریحی گردشگری می توان به راه حل های مناسب رسید.صنعت گردشگری با ویژگی های خاص خود، صنعتی پویا با آینده ای روشن تلقی می شود.سرمایه گذار در این صنعت در تمام کشورهای دارای جاذبه های جهانگردی رو به افزایش است.امروزه جذب گردشگران خارجی به رقابتی فزاینده در بین نهادهای درگیر در صنعت گردشگری تبدیل شده است( هدف مند کردن زمان فراغت با توجه به وجود نیاز انسان به مساله تفریح و استراحت) ایجاد مکان هایی با شرایط رفاهی مناسب، خود فراخوان مناسبی برای جذب افراد به سوی چنین مکان هایی به ویژه در زمانی که در داخل شهر و یا درآستانه ی ورودی شهر قرارگرفته باشند در بردارند، استفاده از پتانسیل های اقتصادی موجود درجامعه و رشد آن از ابعاد گوناگون می باشد. حتی سبب ایجاد رقابت بین شهرهایی با شرایط یکسان اب و هوایی و اقلیمی نظیر شمال کشور می گردد.همان گونه که مشاهدات نشان می دهد به دلیل عدم توجه به پرورش مکان های مستعد به جذب گردشگر و عبورراه کمربندی از کنارشهر، اکثر گردشگران دلیل خاصی برای عبور از شهر ندیده واصولا اطلاع چندانی نسبت به آن ندارند. تمام این دلایل انگیزه ای را برای ایجاد یک تفرجگاه فراهم می نماید. روند طراحی از آغاز(انتخاب موضوع) تا پایان(طرح نهایی) طی فصول متفاوتی مشتمل بر بررسی موضوعاتی نظیر گردشگری ، نمونه های مشابه، تاثیرات اقلیمی، بررسی سایت و ... به شکل دقیقتری مورد مطالعه قرارگرفته است که در دنباله گزارش ارائه میگردد. طرح نهایی، نتیجه بدست آمده ازکنارهم قرارگیری نیازهای فضایی و عوامل موثر برنحوه ی طراحی، نظیرمحدودیت ها وامکانات سایت، اقلیم، دسترسی و... می باشد که منجر به کنارهم قرارگرفتن مکان های ورزشی ،اقامتی وخدماتی رفاهی درکنار یکدیگر گردیده است.

کلیدواژه ها:

فراغت ، گردشگری ، معماری بومی ، مجموعه تفریحی گردشگری