بررسی نقش رفتاری معلم و والدین در ایجاد استرس در دانش آموزان و عوامل موثر بر آن

استرس در دانش آموزان یکی از چالش های مهمی است که می تواند بر عملکرد تحصیلی، سلامت روانی و رشد شخصیتی آنان تاثیر عمیقی بگذارد. دوران تحصیل نه تنها فرصتی برای یادگیری مهارت های علمی و اجتماعی است، بلکه دوره ای حساس برای شکل گیری اعتماد به نفس، انگیزه و ارزش های فردی نیز محسوب می شود. در این میان، نقش معلم و والدین به عنوان دو عامل کلیدی در محیط زندگی و آموزشی دانش آموز، نقشی برجسته در ایجاد یا کاهش استرس دارد. رفتارهای این دو گروه می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر ذهنیت و احساسات دانش آموز تاثیرگذار باشند. رفتارهای کنترل گرانه، انتظارات بیش از حد، نقدهای مکرر یا حتی کمبود حمایت عاطفی از سوی معلمان و والدین می تواند منجر به افزایش اضطراب و استرس در دانش آموزان شود. در مقابل، رفتارهای حمایتی، همدلی و فراهم کردن محیطی امن و پذیرنده می توانند عاملی برای کاهش فشار روانی و افزایش انگیزه باشند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی نقش رفتاری معلم و والدین در ایجاد استرس در دانش آموزان و عوامل موثر بر آن پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که نقش رفتاری معلمان و والدین در ایجاد یا کاهش استرس در دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد و تعامل مثبت و حمایتی این دو گروه می تواند به بهبود سلامت روانی و تحصیلی دانش آموزان کمک کند. علاوه بر این، عوامل اجتماعی، خانوادگی و محیطی نیز بر استرس دانش آموزان تاثیرگذار هستند که مدیریت صحیح این عوامل می تواند به کاهش استرس و افزایش رفاه دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

استرس ، اضطراب ، معلم ، والدین ، دانش آموزان