خصوصیات جریان در محل تلاقی کانال ها

تلاقی رودخانه ها یا آبراهه ها، پدیده ای رایج است.اما به رغم همانندی بیشتر مقطع های رودخانه ها به مقطع مرکب و نیز تفاوت های آن ها با مقطع های ساده،به نظر می رسد بررسی های جامعی در زمینه تلاقی دو آبراهه مرکب صورت نگرفته است. همچنین پدیده آب شستگی در محل های تلاقی و در نتیجه انباشت رسوب بسیار شایع است. لذا مقایسه تغییرپذیری های جریان در تلاقی دو آبراهه مرکب و ساده از اهم موضوعات مورد بحث دراین مجموعه است.تحقیقات انجام شده در مورد آب شستگی و فرسایش در محل پیوند دو جریان، نشان داده است که به دلیل افزایش دبی و انقباض جریان ناشی از وجود ناحیه جدایی، مومنتوم و سرعت به شدت افزایش می یابد.در نتیجه در کانال های فرسایشی و رودخانه ها، مصالح بستر جابه جا شده و در پایین دست تلاقی با کم شدن سرعت جریان رسوب می کنند. همچنین مقداری از این رسوبات با ورود به ناحیه چرخشی، در این منطقه رسوب خواهند کرد. مورفولوژی رودخانه تحت تاثیر جریان تغییر می کند طوری که در محل تقاطع کف بستر دچار برکنش شده و رسوبات در پایین دست انباشته می شوند. برای حل این موضوع خصوصیات هیدرودینامیکی جریان از جمله شیب بستر، سرعت جریان، بردارهای جریان مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به مطالعات صورت گرفته در این زمینه مشخص شد که برای حل مسئله آب شستگی در کانال های مرکب استفاده از صفحات مستغرق و سازه های کنترل جریان های بحرانی در بالادست محل تقاطع با حل معادلات جریان سیال می تواند نتیجه بخش باشد.هم چنین آبگیری از محل تلاقی با توجه به جهت جریان در مسیر ورود به کانال اصلی با توجه به بردارهای سرعت در مسیر حرکت با حل خصوصیات هیدرولیکی بستر جریان می تواند صورت بگیرد.

کلیدواژه ها:

آب شستگی ، مورفولوژی ، صفحات مستغرق ، تقاطع کانال ها ، هیدرودینامیک جریان