شکنجه، حافظه و شواهد پزشکی قانونی: مطالعه عصب شناختی حافظه های بازسازی شده

شکنجه یکی از شدیدترین موارد نقض حقوق بشر است که تاثیرات گسترده جسمی، روانی و شناختی دارد و می تواند به تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز منجر شود. این مقاله به بررسی تاثیرات شکنجه بر حافظه و فرآیندهای بازسازی شناختی می پردازد. تحقیقات نشان داده اند که شکنجه با ایجاد استرس شدید و پایدار، آسیب هایی در هیپوکامپ، آمیگدال و قشر پیشانی مغز ایجاد می کند. این تغییرات علاوه بر اختلال در حافظه کوتاه مدت و بلندمدت، به شکل گیری خاطرات کاذب و تحریفات حافظه نیز منجر می شوند. در عین حال، در فرایندهای قضایی، شهادت قربانیان شکنجه به عنوان یکی از منابع اصلی شواهد مطرح است، اما این خاطرات می توانند دچار تحریف باشند. از سوی دیگر، پیشرفت های علوم اعصاب و فناوری های تصویربرداری مغزی ابزارهای جدیدی برای تحلیل دقت خاطرات فراهم کرده اند که می توانند در بهبود عدالت قضایی و حمایت از قربانیان موثر باشند. این مقاله همچنین به بررسی چالش های اخلاقی و قانونی مرتبط با استفاده از فناوری های عصبی در فرایندهای قضایی پرداخته است

کلیدواژه ها:

اختلال حافظه ، تصویربرداری مغزی ، استرس شدید ، خاطرات کاذب ، علوم شناختی ، نظام قضایی