تحلیلی بر فطرت الهی و حیات متالهانه از کرامت های ذاتی انسان

از ویژگی ها و کرامت های ذاتی انسان فطرت الهی است که خداوند به انسان عنایت کرده است. فطرت ویژگی های مشترکی است که خداوند به انسانها داده است تا براساس آن بتواند مدارج کمال الهی را طی کند. فطرت و امور فطری درون انسان به صورت بالقوه و بذر هایی نهاده شده است که انسان باید خودش براساس سایر خصوصیات الهی مانند قوه تعقل و اختیار و هدایت پیامبران آنها را بالفعل نموده و مسیر سعادت را پیموده و به قرب الهی برسد. انسان حقیقت زنده ای است که حیات او در تاله اوست و معنای تاله نیز ارتباط با خداست از آنجا که عالم طبیعت پایین ترین مراتب وجود است، می توان آنرا به چاهی مانند کرد که انسان را در خود جای داده است. رسیدن به قرب الهی نیازمند حیات متالهانه و سبک و سلوک خاصی است که فقط در سایه عمل به تکالیف الهی و در مسیر قرب الهی حاصل می گردد. در این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی و تحلیلی مبتنی بر تعالیم قرآن و روایات معصومین (ع) فطرت الهی انسان و حیات متالهانه او مورد بررسی قرار گرفته که انسان با تلاش خود و انجام تکالیف الهی به حیات متالهانه می رسد.

کلیدواژه ها:

انسان ، فطرت الهی ، حیات متالهانه ، کرامت ذاتی.