تهیه الگوی بهینه ی مسکن در ارتباط با عناصر اقلیمی در شهر شوش

دراین تحقیق با استفاده ازعناصراقلیمی شامل متوسط دما دمای حداکثرماهانه دمای حداقل ماهانه مجموع بارندگی ماهانه تعدادروزهای بارندگی میانگین رطوبت نسبی حداکثر رطوبت نسبی حداقل رطوبت نسبی تعدادروزهای ابرناکی ماهانه ساعات افتابی و تبخیر ماهانه و باددرطول دوره ی 25ساله 1366تا1390 به کمک شاخصهای بیوکلیمای انسانی به تعیین استانداردهای طراحی اقلیمی ساختمان درشهرشوش پرداخته شده تا بتوان با حداقل استفاده ازوسایل مکانیکی والکتریکی سرمایشی و گرمایشی بیشترین اسایش برای انسان درساختمان فراهم گردد دراین بررسی دریافتیم که اکثرساختمان ها موجود براساس شرایط اقلیمی طراحی نشده اند و براساس شاخص گیونی و اولگی باتوجه به حدود تغییرات دما و رطوبت هوا درزمستان شهرشوش میتوان نتیجه گرفت که با رعایت اصول طراحی معماری همساز با اقلیم دربرخی ساعات روز استفاده ازدستگاه های مکانیکی و الکتریکی گرما زاضرورت ندارد اما درشب ضروری است لازم به ذکر است که درهیچ ماهی دمای انجماددراین شهر دیده نمی شود و با نتایجی که ازمحاسبه شاخص ماهانی واولگی بدست آمد برای ذخیره انرژی درساختمان و بهره وری بهینه ازانرژی خورشید و باد درداخل ساختمان بایستی ساختمان های درطول محورشرقی غربی طویلتر باشند و چون مجموعه سالانه ی شاخص A1 برابر 10 است پس بازشوهای کوچک مناسبتر ند و دیوارهای داخلی و خارجی همچنین بامها باید ازمصالحی سنگین ساخته شوند یا زمان تاخیر بیش از8ساعت باشد