الگوی راهبردی بومی پلیس هوشمند جمهوری اسلامی ایران

امنیت هر کشور بالاترین سرمایه و مطلوب ترین نقطه برای نظام و مردم می باشد. برای مدیریت یکپارچه و فرماندهی و اشراف بر موقعیت ها و صدور دستورهای مناسب نیاز است تا پلیس به صورت هوشمند ابعاد مختلف جرم ها را رصد و با بکارگیری تجهیزات هوشمند، فرآیندی هوشمند و کارکنانی هوشمند بهترین نتیجه در یک ماموریت حاصل گردد. یکی از مولفه های ارزشمند و پایدار جهت افزایش امنیت، همراهی مردم با پلیس در راستای کشف علمی جرایم و همچنین بهره مندی پلیس از جدیدترین فناوری ها در سطح سازمان می باشد. با وجود نقش گسترده فناوری اطلاعات در فراجا برای آنکه فراجا بتواند به نحو مطلوب ماموریت های محوله را به انجام رساند و نظم و امنیت را برقرار کند، باید سازمان پلیس از فناور محوری به پلیس هوشمند تبدیل شود، لذا هدف این تحقیق «ارائه الگوی راهبردی بومی پلیس هوشمند جمهوری اسلامی ایران» می باشد. به منظور دستیابی به الگوی تحقیق در ابتدا با انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی ادبیات و نظریه ها، ابعاد و مولفه های الگو به شکل اولیه احصاء شد، سپس با مراجعه به خبرگان، نظرات آنها دریافت و الگوی تحقیق طراحی گردید. این پژوهش از لحاظ نوع، کاربردی-توسعه ای و از نظر نوع روش، توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق بصورت هدفمند از جمله خبرگانی هستند که ویژگی مشترکشان سابقه مدیریت در طرح های هوشمند سازی، دارای تخصص در حوزه های طراحی سیستم ها ویا فناوری اطلاعات، جایگاه شغلی با ماهیت راهبردی است که تعداد ۵۰ نفر برآورد شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات و داده های حاصل از مطالعه منابع، به روش کیفی انجام شده و اطلاعات حاصل از پرسشنامه با استفاده از روش معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و بهره گیری از نرم¬افزار اسمارت پی ال اس مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد الگوی راهبردی بومی پلیس هوشمند ج.ا.ایران مشتمل بر: شش بعد: «افراد»، «حاکمیت»، «داده»، «سکو و سامانه»، «فرایند» و «فناوری» و ۴۹ مولفه می باشد.

کلیدواژه ها:

پلیس هوشمند ، فناوری ، الگوی راهبردی ، داده