معماری سبز،رویکردی الزامی در راستای تحقق توسعه پایدار شهری

تحول صنعتی انسان را اززندگی درطبیعت به زندگی درشهرها کشانید درنتیجه هجوم شهرنشینی بسیاری اززمین های طبیعی کشتزارها مراتع و ... دستخوش تغییرات شده و زیرساخت و سازرفته اند باتوجه برلزوم کاهش نارسایی ها ومشکلات ناشی ازاین امرایجاد ساختمان های سبز و درعین حال پایدار باتوجه به معضلات زیست محیطی که وجود دارد برجسته میشود یکی ازراه حلهای دسترسی به توسعه پایدار تجدیدنظر درارتباط با الگوهای ساخت و طراحی درزمینه های گوناگون زندگی بشری طراحی های صنعتی ساختمان های شهری و ... است عناوین سبزوپایدار درواقع صفاتی هستند که وجود سازگاری با محیط زیست و ماندگاری را دریک موضوع یا مصنوع مثلا ساختمان مشخص می کند معماری سبز دربرگیرنده مصرف مقادیر زیست محیط یازقبیل مواد انرژی و آب می باشد راه نزدیک نمودن محیط ساخته شده به سبز بودن دربرگیرنده یک شیوه مناسب درطراحی ساختمان ها می باشد درایجاد معماری پایدار باید به تمام منابعی که وارد ساختمان می گردند و یا مورد استفاده قرارگرفته میشوند توجه نمود دراین پژوهش ازروش توصیفی پیمایشی استفاده شده است و گرداوری اطلاعات درآن نیز روش کتابخانه ای و اسنادی می باشد این پژوهش برآن است با بررسی ویژگیها و اصول حاکم برمعماری سبز معماری پایدار اقدامات لازم جهت دستیابی به طراحی پایدار درراستای توسعه پایدار مورد بررسی قرارمیگیرد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایداری ، ساختمان سبز ، طراحی سبز ، معماری پایدار