رویکردهای نوین تدریس جهت پرورش مهارت های پژوهش و تحقیق در دانش آموزان، بررسی تطبیقی روش های مشارکتی و خلاقانه

در سال های اخیر، توجه به پرورش مهارت های پژوهشی و تحقیقی در دانش آموزان به عنوان یکی از اهداف اصلی آموزش و پرورش، در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران افزایش یافته است. در این راستا، استفاده از رویکردهای نوین تدریس که شامل روش های مشارکتی و خلاقانه می باشد، به عنوان ابزاری موثر برای ارتقاء مهارت های علمی، پژوهشی و اجتماعی دانش آموزان شناخته شده است. این تحقیق به بررسی تاثیر روش های تدریس مشارکتی و خلاقانه در پرورش مهارت های پژوهشی و تحقیقی دانش آموزان پرداخته است و به طور خاص به مقایسه و تحلیل این دو رویکرد آموزشی در راستای تقویت توانمندی های پژوهشی و تفکر انتقادی دانش آموزان می پردازد.روش های مشارکتی و خلاقانه، به ویژه در شرایطی که یادگیری به سمت یادگیری فعال و مشارکتی حرکت کرده است، نقش بسزایی در ارتقاء تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله و ارتباطات اجتماعی ایفا می کنند. این تحقیق با استفاده از منابع علمی و پژوهشی موجود، به تبیین چگونگی کاربرد این روش ها در فرآیند تدریس و یادگیری پرداخته است. همچنین، تاثیرات این روش ها بر تقویت مهارت های پژوهشی و تحقیقی، به ویژه در زمینه های تفکر تحلیلی، جستجوی اطلاعات، ارزیابی منابع، و کار گروهی مورد بررسی قرار گرفته است.این پژوهش همچنین به بررسی نقش معلمان در استفاده از این روش ها پرداخته است. معلمان به عنوان تسهیل کنندگان فرآیند یادگیری، می توانند با هدایت دانش آموزان در مسیرهای پژوهشی و تحقیقاتی، آن ها را در انتخاب موضوعات تحقیقاتی، جمع آوری داده ها و تحلیل اطلاعات راهنمایی کنند. برای بهره برداری بهینه از روش های مشارکتی و خلاقانه، معلمان نیاز به آموزش های تخصصی دارند تا قادر به استفاده موثر از فناوری های نوین، ابزارهای دیجیتال و روش های مبتنی بر تفکر طراحی در کلاس های درس باشند.

کلیدواژه ها:

رویکردهای نوین تدریس ، مهارت پژوهش ، دانش آموزان ، مشارکت ، خلاقیت