جایگاه شهداء در عالم برزخ از منظر قرآن و نهج البلاغه

عالم برزخ، مرتبه ای از عوالم وجود و حد فاصل میان جهان محسوس و آخرت است که انسان پس از مرگ در قالب بدن مثالی یا جسم برزخی وارد آن می گردد. این موضوع از نظر آیات، روایت و گزاره های کلامی و آموزه های دین، قابل اثبات است که اندیشمندان اسلامی به کمک معارف نقلی به موضوع قبر و برزخ و مسائل پیرامون آن، مانند حیات برزخی، تکامل برزخی، مساله شفاعت و جایگاه شهداء در برزخ استدلال کرده اند. به دلیل گستردگی بحث، این جستار تلاش می کند که به جایگاه شهدا در عالم برزخ از منظر نهج البلاغه بپردازد و با بهره گیری از کتاب ارزشمند نهج البلاغه، بحث جایگاه شهدا در عالم را تبیین نماید. این مقاله، با روش توصیفی و تحلیلی و با روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، در صدد یافتن پاسخ این سوالها و سوالهای مشابه است و تلاش می کند که با مددگیری از کتاب شریف نهج البلاغه به تبیین مساله عالم برزح و جایگاه شهداء در آن بپردازد. شهداء در حیات برزخی، حیات طیبه دارند که با زندگی دیگران متفاوت اند و دارای شاخصه ها و ویژگیهای هستند که طبق آیات و روایات دیگران چنین حیات برزخی ندارند، هرچند همه ارواح در برزخ حیات دارند و آن شاخصه های حیات برزخی شهداء که حاصل یافته های پژوهشگر از متون دینی اند عبارتند از: .زنده بودن شهداء، مهمانی خاص خداوند؛ شادی شهداء؛ توجه خاص به دسوستان و خانواده؛ تکامل برزخی؛ شفاعت شهداء.

کلیدواژه ها:

برزخ ، قبر ، شهداء ، نهج البلاغه و زندگی برزخی.