نگاهی به روش های مدیریت فرهنگی اجتماعی از منظر اسلام با تکیه بر نهج البلاغه

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GHADIRM01_206

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1403

چکیده مقاله:

جامعه اسلامی و ولایی در جای جای آن می‎بایست پایگاه و کانون فعالیت‎های متعددی از جمله فعالیت‎های آموزشی، سیاسی، علمی، نظامی، ورزشی، اقتصادی و... باشد. مجموع این فعالیت ها آنگاه منشا اثر و دستاوردهای تربیتی خواهد داشت که به همراهشان پیوست فرهنگی باشد. فعالیتهای فرهنگی در هر نهادی متفاوت با نهادهای دیگر،باید مدیریت شود؛ مثلا فعالیت فرهنگی در مسجد، متناسب با این مرکز و با لحاظ پیشینه‎ی دینی اش باید مدیریت شود تا بتواند درجهت تربیت و هدایت افراد گام موثر و به روز بردارد. هر کانون و یا مراکزفرهنگی زمانی موفق است که ضمن دارا بودن برنامه‎های کارامد فرهنگی، علمی و دینی، مدیری خوب داشته باشد؛ مدیرفرهنگی می تواند با تکیه بر آموزه های قرآن و عترت(ع) و با بهره گیری از روش های قرآنی وسیره و سبک زندگی ائمه علیهم السلام، فعالیتهای کانون فرهنگی تحت مدیریت خویش را به درستی شناخته و هدایت و رهبری نماید. مقاله حاضرکه به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته تلاش شده تا با استفاده از آموزه های قرآن و سنت، مدیریت کارآمد در امورفرهنگی در ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد.