رنج از دیدگاه نهج البلاغه؛ علل و عوامل

وجود رنج در زندگی انسان واقعیتی بدیهی و ناخوشایند است. موضوع رنج کشیدن انسان، همواره مورد بحث علما و دانشمندان بزرگ بوده تا میزان رنج کشیدن انسان و احتمال برخورد وی با تجربه های تلخ، کاهش یابد؛ ازینرو از گذشته تا به حال تحقیقات علمی گوناگونی در حوزه های مختلف از جمله دین، روانشناسی، و جامعه شناسی شده است. از آنجا که برای تسکین و تسهیل رنج، در وهله اول بایستی شناخت صحیحی از عوامل ایجاد کننده آن داشت، در نوشتار حاضر با مبنا قرار دادن اعتقاد به اشتراک برخی از مسائل(از جمله رنج) در تمامی انسان ها و در تمامی اعصار، و نیز خطاناپذیر بودن علم ائمه اطهار(ع)؛ به بررسی عوامل رنج در نهج البلاغه پرداخته شد. در این مقاله با روش توصیفی– تحلیلی، علل و عوامل رنج در دو دسته ی عوامل رنج های انتخابی و عوامل رنج های غیرانتخابی بیان گردید. با جستجویی که در نهج البلاغه صورت گرفت؛ مشخص شد که بیشترین عوامل رنج انسان در رابطه با انتخاب های او است. از عوامل رنج های انتخابی مواردی چون، حرص و طمع، کوتاهی در ادای حقوق دیگران، حسد، فقر، اختلاف و تفرقه و نیز از عوامل رنج های غیرانتخابی، عواملی مانند فقدان عزیزان، فتنه و آزمایش و ... را می توان نام برد.

کلیدواژه ها:

امام علی(ع) ، نهج البلاغه ، عوامل رنج ، درد ، جنگ ، فقر.